النحل ١٠٧

ذٰلِکَ‌ بِأَنَّهُمُ‌ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى‌ الْآخِرَةِ وَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ لاَ يَهْدِي‌ الْقَوْمَ‌ الْکَافِرِينَ‌

ترجمه

این به خاطر آن است که زندگی دنیا (و پست را) بر آخرت ترجیح دادند؛ و خداوند افراد بی‌ایمان (لجوج) را هدایت نمی‌کند.

اين بدان سبب است كه آنها زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح دادند و اين كه خدا قوم كافر را هدايت نمى‌كند

زيرا آنان زندگى دنيا را بر آخرت برترى دادند و [هم‌] اينكه خدا گروه كافران را هدايت نمى‌كند.

این غضب و عذاب بر آنها بدین سبب است که حیات (فانی) دنیا را بر (حیات ابدی) آخرت برگزیدند و این که خدا هرگز کافران را هدایت نخواهد کرد.

این [خشم و عذاب بزرگ] به سبب آن است که زندگی دنیا [یِ زودگذر] را بر آخرت ترجیح دادند، و مسلماً خدا مردم کفر پیشه را هدایت نمی کند.

و اين بدان سبب است كه اينان زندگى دنيا را بيشتر از زندگى آخرت دوست دارند و خدا مردم كافر را هدايت نمى‌كند.

این از آن است که ایشان زندگی دنیا را از آخرت خوشتر دارند، و خداوند خدانشناسان را هدایت نمی‌کند

اين از آن روست كه آنان زندگى اين جهان را بر آن جهان برگزيده‌اند، و خدا گروه كافران را راه نمى‌نمايد.

این (خشم خدا و عذاب بزرگ) بدان خاطر است که آنان زندگی دنیا را بر زندگی آخرت ترجیح می‌دهند و گرامی‌ترش می‌دارند، و خداوند گروه کافران را (به سوی بهشت) رهنمود نمی‌گرداند.

این بدین سبب است که اینان، بی‌گمان، زندگی دنیا را بر آخرت - از روی محبت - برگزیدند، و اینکه خدا گروه کافران را هرگز هدایت نمی‌کند.

این بدان است که ایشان برگزیدند زندگانی دنیا را بر آخرت و آنکه خدا هدایت نکند گروه کافران را

النحل ١٠٦	آیه ١٠٧	النحل ١٠٨
سوره : سوره النحل نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذلِکَ»: این برگشت به کفر. این خشم خدا و عذاب بزرگ. «إِسْتَحَبُّوا»: (نگا: توبه / ، ابراهیم / .

تفسیر

• آيات ۱۰۶ - ۱۱۱،سوره نحل
• تهديد شديد عليه كفارى كه بعد از ايمان آوردن كافر و مرتد شدند
• معناى مهر زدن خدا بر دل ها و گوشها و ديدگان كفار
• وعده جميل به مهاجرانى كه جهاد نموده صبورى كردند
• در قيامت هركسى به فكر خود بوده و از خود دفاع مى كند
• بحث روايتى (رواياتى درباره تقيه در ذيل آيه : ((الا من اكره ...)) ونزول آن درباره عمار ياسر و...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- ترجیح زندگى دنیا بر آخرت، ریشه اصلى ارتداد و گرایش به کفر است. (من کفر بالله من بعد إیمنه ... ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة) جمله «ذلک بأنهم ...» در مقام تعلیل براى آیه قبل است و نیز «ذلک» اشاره دارد به ارتداد و کفر پس از ایمان.

۲- ارتداد، داراى انگیزه هاى مادى و نه دلایل عقلى و واقعى (من کفر بالله من بعد إیمنه ... ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة)

۳- لازمه پایبندى به ایمان، عدم دلبستگى به دنیا و منافع مادى است. (ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة)

۴- گرفتارى به خشم الهى و عذاب اخروى، معلول دلبستگى انسان به دنیا و نادیده گرفتن آخرت است. (فعلیهم غضب ... ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة) بنابر اینکه «ذلک» اشاره به «غضب من الله ...» باشد، برداشت فوق به دست مى آید.

۵- توجه به آخرت و ارزش دادن به آن، مانع روى گردانى از ایمان و گرایش به کفر و ارتداد (ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة) جمله «ذلک بأنهم ...» در صدد معرفى مرتد و انگیزه ارتداد اوست و او کسى است که زندگى دنیا را بر آخرت ترجیح داده، در حالى که اگر آخرت را در نظر مى داشت و براى آن ارزش لازم قائل بود، دست از ایمان برنداشته و مرتد نمى شد.

۶- ترجیح دنیا بر آخرت - و نه صرف تأمین نیازهاى زندگى - امرى نکوهیده است. (فعلیهم غضب من الله ... ذلک بأنهم استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة)

۷- کافران دنیاپرست، محروم از هدایت الهى اند. (استحبّوا الحیوة الدنیا على الأخرة و أن الله لایهدى القوم الکفرین)

موضوعات مرتبط

• ارتداد: انگیزه هاى ارتداد ۲; بی منطقى ارتداد ۲; زمینه ارتداد ۱; موانع ارتداد ۵
• ایمان: آثار ایمان ۳; موانع اعراض از ایمان ۵
• خدا: زمینه غضب خدا ۴;‌ محرومان از هدایت های خدا ۷
• دنیا: ترجیح دنیا بر آخرت ۱، ۴، ۶
• دنیاطلبان: محرومیت دنیاطلبان ۷
• دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۱، ۴; سرزنش دنیاطلبى ۶
• ذکر: آثار ذکر آخرت ۵
• زندگى: اهمیت تأمین نیازهاى زندگى ۶
• زهد: زمینه زهد ۳
• عذاب: موجبات عذاب اخروى ۴
• غفلت: آثار غفلت از آخرت ۴
• کافران: محرومیت کافران ۷
• گرایشها: زمینه گرایش به کفر ۱; موانع گرایش به کفر ۵