۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==آيات ۵۷ - ۷۰ سوره يونس == | ==آيات ۵۷ - ۷۰ سوره يونس == | ||
يَا | يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظةٌ مِن رَّبِّكُمْ وَ شِفَاءٌ لِّمَا فى الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ(۵۷) | ||
قُلْ بِفَضلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِك فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيرٌ مِّمَّا يجْمَعُونَ(۵۸) | قُلْ بِفَضلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِك فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيرٌ مِّمَّا يجْمَعُونَ(۵۸) | ||
قُلْ أَرَءَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَاماً وَ | قُلْ أَرَءَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَاماً وَ حَلَالاً قُلْ ءَاللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلى اللَّهِ تَفْترُونَ(۵۹) | ||
وَ مَا ظنُّ الَّذِينَ يَفْترُونَ عَلى اللَّهِ | وَ مَا ظنُّ الَّذِينَ يَفْترُونَ عَلى اللَّهِ الْكذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضلٍ عَلى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثرَهُمْ لا يَشكُرُونَ(۶۰) | ||
وَ مَا تَكُونُ فى شأْنٍ وَ مَا تَتْلُوا مِنْهُ مِن | وَ مَا تَكُونُ فى شأْنٍ وَ مَا تَتْلُوا مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَ مَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّك مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فى الاَرْضِ وَ لا فى السَّمَاءِ وَ لا أَصغَرَ مِن ذَلِك وَ لا أَكْبرَ إِلّا فى كِتَابٍ مُّبِينٍ(۶۱) | ||
أَلا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ | أَلا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ(۶۲) | ||
الَّذِينَ | الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ(۶۳) | ||
لَهُمُ الْبُشرَى فى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ فى الاَخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِك هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۶۴) | لَهُمُ الْبُشرَى فى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ فى الاَخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِك هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۶۴) | ||
وَ لا | وَ لا يَحْزُنك قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ للَّهِ جَمِيعاً هُوَ السُّمِيعُ الْعَلِيمُ(۶۵) | ||
أَلا إِنَّ للَّهِ مَن فى | أَلا إِنَّ للَّهِ مَن فى السَّمَاوَاتِ وَ مَن فى الاَرْضِ وَ مَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ شُرَكاءَ إِن يَتَّبِعُونَ إِلّا الظنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلّا يَخْرُصونَ(۶۶) | ||
هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الَّيْلَ لِتَسكنُوا فِيهِ وَ النَّهَارَ مُبْصِراً إِنَّ فى ذَلِك لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسمَعُونَ(۶۷) | هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الَّيْلَ لِتَسكنُوا فِيهِ وَ النَّهَارَ مُبْصِراً إِنَّ فى ذَلِك لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسمَعُونَ(۶۷) | ||
قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً | قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنىُّ لَهُ مَا فى السَّمَاوَاتِ وَ مَا فى الاَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِن سُلْطانِ بهَذَا أَتَقُولُونَ عَلى اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ(۶۸) | ||
قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْترُونَ عَلى اللَّهِ | قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْترُونَ عَلى اللَّهِ الْكَذِبَ لا يُفْلِحُونَ(۶۹) | ||
مَتَاعٌ فى الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ | مَتَاعٌ فى الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشدِيدَ بِمَا كانُوا يَكْفُرُونَ(۷۰) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۵ </center> | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
هان اى مردم ! از ناحيه | هان اى مردم! از ناحيه پروردگارتان، موعظتى و شفاى قلبى و هدايتى براى عموم بشر و رحمتى براى خصوص مؤمنان بيامد. (۵۷) | ||
(تو اى پيامبر) بگو كه شايسته است به فضل خدا و به رحمت او خرسندى كنند، كه فضل و رحمت | (تو اى پيامبر) بگو كه شايسته است به فضل خدا و به رحمت او خرسندى كنند، كه فضل و رحمت خدا، بهتر است از آنچه جمع مى كنند. (۵۸) | ||
بگو به من خبر دهيد آيا رزقى كه خدا برايتان نازل كرده و شما بعضى را حلال و بعضى را حرام | بگو به من خبر دهيد آيا رزقى كه خدا برايتان نازل كرده و شما بعضى را حلال و بعضى را حرام كرديد، خدا به شما اجازه داده بود، يا از پيش خود، حلال و حرام درست كرديد و آنگاه آن را به افتراء، به خدا نسبت داديد؟ (۵۹) | ||
و | و اين هایى كه دروغ را به خدا افتراء مى بندند، چه گمانى درباره روز قيامت دارند؟ و به چه جرأت، امروز خدایى را كه نسبت به مردم كريم است، ناشكرى مى كنند؟ ولى بيشتر مردم ناسپاس اند. (۶۰) | ||
تو اى پيامبر در هيچ وضعى قرار | تو اى پيامبر! در هيچ وضعى قرار نمی گيرى و از ناحيه خدا هيچ آيه اى از قرآن نمی خوانى و شما عموم مردم هيچ عملى انجام نمی دهيد، مگر آن كه ما (خدا و فرشتگانش)، بر بالاى سرتان به شهادت ايستاده ايم. مى بينيم چگونه در كارتان فرو رفته و سرگرميد. (آرى، اى پيامبر!) از علم پروردگار تو، حتّى هم وزن ذره اى پوشيده نيست، نه در زمين و نه در آسمان، و هيچ كوچكتر و يا بزرگترى از آن نيست، مگر آن كه در كتابى روشن ضبط است. (۶۱) | ||
آگاه باشيد كه اولياى | آگاه باشيد كه اولياى خدا، از هيچ چيزى ترس و اندوه ندارند. (۶۲) | ||
همان هایى كه ايمان آوردند، و پرواى از خدا، حالت هميشگى آن هاست. (۶۳) | |||
و | و آنان، هم در دنيا بشارت دارند و هم در آخرت (و اين كلمه خداست)، و در كلمات خدا، دگرگونى وجود ندارد، و همين بشارت، خود رستگارى عظيمى است. (۶۴) | ||
سخنانى كه | سخنانى كه مشركان (در افتخار و باليدن به خدايانشان) مى گويند، تو را اى پيامبر غمگين نسازد، كه عزت، همه اش از خداست، و تنها شنوایى و دانایى، از آنِ اوست. (۶۵) | ||
آگاه باشيد كه هر كس (و هر چيز) كه در | آگاه باشيد كه هر كس (و هر چيز) كه در آسمان ها و زمين است، مِلك خدا است، و آنچه را مشركان از غير خدا پيروى مى كنند، گمان باطلى بيش نيست. كار آن ها، تنها حدس و تخمين است. (۶۶) | ||
او، كسى است كه براى شما، شب درست كرد تا در آن آرامش گيريد، و روز درست كرد، تا همه چيز را برايتان روشن كند. (آرى)، در اين ها آياتى است براى مردمى كه گوش شنوا داشته باشند. (۶۷) | |||
می گويند: خدا فرزند گرفته، منزّه است خدا از اين سخنان، او بى نياز است و ملك همه موجودات | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۶ </center> | ||
آسمان ها و زمين، از آنِ اوست. شما مشركان هم، هيچ دليلى بر اين گفته خود نداريد، چرا چيزى را كه نمى دانید، به خدا نسبت می دهيد؟ (۶۸) | |||
بگو | بگو آن هایى كه سخن و اعتقاد بى دليل و دروغ خود را به خدا افتراء می بندند، رستگار نخواهند شد. (۶۹) | ||
(همه اين عقائد خرافى و گفتار | (همه اين عقائد خرافى و گفتار باطل، براى طمع) متاع دنيا است و آنگاه بازگشتشان به سوى ما است. همين كه نزد ما منتقل شدند، به خاطر كفرى كه يك عمر ورزيدند، عذابى شديد به ايشان می چشانيم. (۷۰) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
در اين | در اين آيات، به اوصاف قرآن كريم و صفات كريمه آن برگشته و به دنبالش مطالبى متفرق آمده، كه با آيات قبل، كه مربوط به غرض سوره بود، مرتبط است. | ||
و نيز در آن، كلماتى در موعظت و حكمت و استدلال بر اثبات مطالبى گوناگون، و كلماتى در اوصاف اولياء اللّه و بشارت به آنان آمده. | |||
توضيح | ==توضيح ویژگی های قرآن، در آيه شريفه: «شِفَاءٌ لِمَا فِى الصُّدُور»== | ||
«'''يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَوْعِظةٌ مِّن رَّبِّكُمْ ...'''»: | |||
راغب در كتاب مفرداتش گفته : ماده «'''وعظ'''» به معناى بازداشتن و منع كردن كسى است از كارى همراه با ترسانيدن . و نيز گفته است كه خليل گفته : وعظ به معناى تذكر دادن است به انجام عملى خير، به بيانى كه دل شنونده را براى پذيرفتن آن تذكر نرم كند. و كلمه «'''عظة '''» و همچنين كلمه «'''موعظة '''» هر دو اسم مصدرند و كلمه «'''صدر: سينه '''» معنايش معروف است و چون مردم مى بينند كه جاى قلب داخل قفسه سينه است و از سوى ديگر معتقدند كه آدمى هر چه ميفهمد به وسيله قلبش احساس ميكند، | راغب در كتاب مفرداتش گفته : ماده «'''وعظ'''» به معناى بازداشتن و منع كردن كسى است از كارى همراه با ترسانيدن . و نيز گفته است كه خليل گفته : وعظ به معناى تذكر دادن است به انجام عملى خير، به بيانى كه دل شنونده را براى پذيرفتن آن تذكر نرم كند. و كلمه «'''عظة '''» و همچنين كلمه «'''موعظة '''» هر دو اسم مصدرند و كلمه «'''صدر: سينه '''» معنايش معروف است و چون مردم مى بينند كه جاى قلب داخل قفسه سينه است و از سوى ديگر معتقدند كه آدمى هر چه ميفهمد به وسيله قلبش احساس ميكند، |
ویرایش