گمنام

هود ١٠٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
۲٬۵۳۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ شهریور ۱۴۰۳
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۴۲: خط ۴۲:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link1 | آيات ۱۰۸ - ۱۰۰، سوره هود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link1 | آيات ۱۰۰ - ۱۰۸ سوره هود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link2 | دو احتمال در معناى : ((ابناء القرى ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link2 | دو احتمال در معناى : أنباء القُرَى»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link3 | مراد از اينكه آلهه مشركين جز بر هلاكت و تباهى خوانندگان خويش نيفزودند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link3 | مراد از اين كه آلهه مشركان، جز بر هلاكت و تباهى خوانندگان خويش نيفزودند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link4 | اشاره به وجود ارتباط بين اعمال سابق ولا حق انسان ، و نيز ارتباط آن بااعمال ديگران]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link6 | چند وجه در معناى: «يَومَ يَأت...»، در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link5 | عالم برزخ منزلگاه موقتى است و جنبه تمهيدى براى روز قيامت و بهشت و دوزخ جاودانه دارد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link7 | آشکار شدن حقایق، در روز قيامت، براى همگان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link6 | چند وجه در معناى : ((يوم ياءت ...)) در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link8 | معناى جمله: «يَومَ يَأتِ لَا تَكَلَّمُ نَفسٌ إلّا بِإذنِهِ»، و معناى تكلم در قيامت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link7 | در روز قيامت حقايق براى همگان واضح شده ، توهم استقلال اسباب و وسائط زائل مى گردد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link9 | دلیل دروغ گفتن مشركان در روز قيامت، از باب ظهور ملكات است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link8 | معناى جمله : ((يوم ياءت لاتكلم نفس الّا باذنه )) و معناى تكلم در قيامت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link10 | وجه دیگری، در باره جمع بين این دو دسته از آيات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link9 | بيان اينكه دروغ گفتن مشركين در روز قيامت از باب ظهور ملكات است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link14 | معناى تقسيم انسان ها، به سعادتمند و شقاوتمند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۱#link10 | وجه جمع بين آياتى كه تكلم در روز قيامت را اثبات مى كنند با آياتى كه آن را نفى و انكار مى كنند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link15 | نقد سخن فخر رازى، در معنای سعادت و شقاوت آدمى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link11 | گفتار ديگر مفسرين در معناى آيه (لاتكلم نفس الا باذنه )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link17 | معناى «زفیر»و «شهيق»، و بيان حال اهل جهنم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link12 | علاوه بر اينكه خداى تعالى مى فرمايد: ((هذا يوم لا ينطقون و لا يوذن لهم فيعتذرون)) و معلوم است كه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link18 | معناى «خلود» و مشتقات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link13 | وجهى كه ديگران درباره جمع بين اين دو دسته از آيات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link19 | دو اشكال در باره «خلود»، در آیه شریفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link14 | معناى جمله : ((فمنهم شقىّ و سعيد)) و اشاره به معناى تقسيم انسانها به سعادتمند وشقاوتمند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link21 | دفع اشكال قاضى بيضاوى، در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link15 | نقد و رد سخن فخررازى كه گفته است سعادت و شقاوت آدمى به حكم خدا و لازم لاينكفاوست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link22 | بررسی وجوه ديگر، درباره «خلود»، در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link16 | بيان اينكه قضاء و قدر الهى و علم او به اعمال انسان منافاتى با اختيارى بودناعمال انسان ندارد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link23 | معناى استثناء: «إلّا مَا شَاءَ رَبُّك»، در دو آيه مربوط به بهشتيان و دوزخيان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link17 | معناى (زفيز) و (شهيق ) و بيان حالاهل جهنم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link24 | وجوه ديگر، در معنای استثناء در آیه خلود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۲#link18 | معناى ((خلود)) و مشتقات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link25 | نكته لطيفى كه از آيه: «وَ أمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا...» استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link19 | دو اشكال در ارتباط با آيه : ((خالدين فيها مادامت السموات و الارض )) و جواب آنها]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link27 | بحث روايتى: (روایاتی ذیل آیات گذشته)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link20 | سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link29 | عالَم هستى، داراى دو وجه است: وجه «ضرورت و تقدير» و وجه «امكان و اختيار»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link21 | دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link32 | بهشت اولياء خدا، با بهشت ديگران تفاوت دارد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link22 | وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link23 | معناى استثناء: ((الّا ماشاء ربّك )) در دو آيه مربوط به بهشتيان و دوزخيان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳#link24 | وجوه مختلف ديگر درباره مراد از استثناء فوق الذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link25 | اشاره به نكته لطيفى كه از آيه : ((و اما الذين سعدوا...)) استفاده مى شود.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link26 | وجه جمع بين جمله : ((الّا ماشاء ربّك )) و ((عطاء غير مجذوذ)) در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link27 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link28 | بررسى نسبت سعادت و شقاوت انسان با قضا و قدر الهى با توجه به روايات وارده]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link29 | عالم هستى داراى دو وجه است : وجه ضرورت و تقدير و وجه امكان و اختيار]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link30 | معناى فرمايش پيامبر (ص ): ((كل ميسر لما خلق له ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link31 | رواياتى در ذيل آيات شريفه مربوط به خلود در جنت و نار و استثناء: ((الّا ماشاء ربّك))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link32 | بهشت اولياء خدا با بهشت ديگران تفاوت دارد (و من دونهما جنّتان )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۴#link33 | رد سخن سيوطى در مورد منسوخ شدن دو آيه : ((فاما الّذين شقوا... ))]]


}}
}}
۱۶٬۲۶۹

ویرایش