۱۶٬۸۸۰
ویرایش
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۴#link38 | آيات ۱۹ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۴#link38 | آيات ۱۹ - ۳۴ سوره ابراهيم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link40 | بيان آیه: «إن يَشَأ يُذهِبكُم وَ يَأتِ بِخَلقٍ جَدِيد»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link40 | بيان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link41 | معناى جمله: «وَ بَرَزُوا لِلّهِ جَمِيعاً»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link41 | معناى جمله : | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link42 | بيان بگو مگوى كفار، در روز قيامت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link42 | بيان بگو مگوى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link43 | سخن شيطان با پيروان خود، در قيامت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link43 | سخن شيطان با پيروان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link45 | بيان اين كه شيطان بر مردم سلطه اى ندارد و فقط دعوت به گناه مى كند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link46 | رد كلام فخر رازى، در خصوص استثناء در آيه شريفه]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link45 | بيان | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link46 | رد كلام فخر | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link47 | بيزارى جستن شيطان و هر متبوع ديگرى از پيروان خود، در روز قيامت]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۵#link47 | بيزارى جستن شيطان و هر متبوع ديگرى از پيروان خود، در روز قيامت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link48 | انسان مختار است و | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link48 | انسان مختار است و خود، مسؤول نيك و بد اعمال خويش است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link49 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link49 | اختلاف مفسران، در معناى آيه: «ألَم تَرَ كَيفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَة...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link51 | مراد از كلمۀ «طيّبه» و کلمه «خبیثه»، در آیه شریفه]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link51 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link53 | آغاز و ادامه هدايت مؤمنان، از ناحيه خداوند است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link55 | وضع رهبران کفر و ضلالت، که مردم خود را هلاكت كشاندند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link53 | آغاز و ادامه هدايت | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link56 | انگيزه اصلى مشركان در شرك ورزيدن به خداوند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link58 | استدلال بر اختصاص تدبیر عام موجودات، به خداوند تعالی]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link55 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link60 | معناى سؤال و مراد از جملۀ «وَ آتَيكُم مِن كُلِّ مَا سَألتُمُوهُ»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۶#link56 | انگيزه اصلى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link61 | توضيحى درباره اين كه نعمت هاى الهى قابل شمارش نيست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link62 | بحث روایتی: (رواياتى ذیل آیات گذشته)]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link58 | استدلال بر اختصاص | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link64 | چند روايت در مورد سؤال قبر و تفسیر آيه: «يُثَبِّتُ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link60 | معناى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link61 | توضيحى درباره | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link62 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۷#link64 | چند روايت در مورد | |||
}} | }} |
ویرایش