۱۷٬۰۰۸
ویرایش
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
ابراهيم «عليه السلام» با اين جمله، دعاى خود را ختم نموده است. و همان طور كه قبلا هم گفتيم، اين آخرين دعايى است كه وى كرده، و قرآن كريم از او نقل نموده است. و اين دعا، شبيه به آخرين دعايى است كه قرآن از حضرت نوح «عليه السلام» نقل نموده كه گفته است: «رَبِّ اغفِر لِى وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَيتِى مُؤمِناً وَ لِلمُؤمِنِينَ وَ المُؤمِنَات». | ابراهيم «عليه السلام» با اين جمله، دعاى خود را ختم نموده است. و همان طور كه قبلا هم گفتيم، اين آخرين دعايى است كه وى كرده، و قرآن كريم از او نقل نموده است. و اين دعا، شبيه به آخرين دعايى است كه قرآن از حضرت نوح «عليه السلام» نقل نموده كه گفته است: «رَبِّ اغفِر لِى وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَيتِى مُؤمِناً وَ لِلمُؤمِنِينَ وَ المُؤمِنَات». | ||
==دلالت آيه بر اين كه | ==دلالت آيه بر اين كه «آزر»، پدر ابراهيم نبوده است== | ||
اين آيه دلالت دارد بر اين كه ابراهيم، فرزند «آزر» مشرك نبوده. زيرا در اين آيه براى پدرش طلب مغفرت كرده است، در حالى كه خودش سنين آخر عمر را مى گذرانده، و در اوائل عمر، بعد از وعده اى كه به آزر داده، از وى بيزارى جسته است. در اول به وى گفته: | اين آيه دلالت دارد بر اين كه ابراهيم، فرزند «آزر» مشرك نبوده. زيرا در اين آيه براى پدرش طلب مغفرت كرده است، در حالى كه خودش سنين آخر عمر را مى گذرانده، و در اوائل عمر، بعد از وعده اى كه به آزر داده، از وى بيزارى جسته است. | ||
در اول به وى گفته: «سَلَامٌ عَلَيكَ سَأستَغفِرُ لَكَ رَبّى»، و نيز گفته است: «وَ اغفِر لِأبِى إنّهُ كَانَ مِنَ الضَّالّينَ»، و سپس از او بيزارى جسته است، كه قرآن كريم چنين حكايت مى كند: «وَ مَا كَانَ استِغفَارُ إبرَاهِيمَ لِأبِيهِ إلّا عَن مَوعِدَةٍ وَعَدَهَا إيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أنّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّءَ مِنهُ»، كه تفصيل داستان آن جناب در سوره «انعام»، در جلد هفتم اين كتاب گذشت. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۱۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۱۵ </center> | ||
و از جمله لطائف كه در دعاى آن حضرت به چشم مى خورد، اختلاف تعبير در نداء است كه يك جا «رَبِّ» آمده، و جاى ديگر «رَبَّنا». | و از جمله لطائف كه در دعاى آن حضرت به چشم مى خورد، اختلاف تعبير در نداء است كه يك جا «رَبِّ» آمده، و جاى ديگر «رَبَّنا». |
ویرایش