۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى
| خط ۱۵۴: | خط ۱۵۴: | ||
<span id='link99'><span> | <span id='link99'><span> | ||
==تقرير استدلال بر نفى شرك براى | ==تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا، به صورت يك قياس استثنایى == | ||
«'''تُسبِّحُ لَهُ السمَاوَات السبْعُ وَ الاَرْض وَ مَن فِيهِنَّ وَ إِن مِّن شىْءٍ إِلا يُسبِّحُ بحَمْدِهِ وَلَكِن لا تَفْقَهُونَ تَسبِيحَهُمْ'''»: | |||
اين آيه وما قبلش هر چند كه مانند آيه (و قالوا اتّخذ اللّه ولدا سبحانّه( در مقام تعظيم وتنزيه خدا قرار دارد وليكن در عين حال به وجهى به درد حجت قبلى نيز مى خورد، و تقريبا مقدمه اى را مى ماند كه حجت نامبرده را يعنى جمله (لو كان معه آلهة كما يقولون( را تكميل مى كند، چه حجت مزبور به اصطلاح منطق يك قياس استثنائى است، و آنكه به منزله استثناء است مساءله تسبيح موجودات براى خداى سبحان است كه آيه مورد بحث متضمن آن است، و صورت اين قياس چنين است: | اين آيه وما قبلش هر چند كه مانند آيه (و قالوا اتّخذ اللّه ولدا سبحانّه( در مقام تعظيم وتنزيه خدا قرار دارد وليكن در عين حال به وجهى به درد حجت قبلى نيز مى خورد، و تقريبا مقدمه اى را مى ماند كه حجت نامبرده را يعنى جمله (لو كان معه آلهة كما يقولون( را تكميل مى كند، چه حجت مزبور به اصطلاح منطق يك قياس استثنائى است، و آنكه به منزله استثناء است مساءله تسبيح موجودات براى خداى سبحان است كه آيه مورد بحث متضمن آن است، و صورت اين قياس چنين است: | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۷: | ||
و به هر حال چه آنگونه باشد و چه اينگونه جمله: (تسبّح له السّموات السّبع و الارض و من فيهنّ( براى اجزاى عالم همين اجزائى كه مى بينم اثبات تسبيح مى كند، ومى فهماند كه تمامى آنچه در آسمانها و زمين است خداى را از آنچه كه جاهلان برايش درست مى كنند وبه او نسبت مى دهند منزه مى دارند. | و به هر حال چه آنگونه باشد و چه اينگونه جمله: (تسبّح له السّموات السّبع و الارض و من فيهنّ( براى اجزاى عالم همين اجزائى كه مى بينم اثبات تسبيح مى كند، ومى فهماند كه تمامى آنچه در آسمانها و زمين است خداى را از آنچه كه جاهلان برايش درست مى كنند وبه او نسبت مى دهند منزه مى دارند. | ||
<span id='link100'><span> | <span id='link100'><span> | ||
==تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ == | ==تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ == | ||
تسبيح به معناى منزه داشتن است ، كه با زبان انجام شود، مثلاگفته شود ((سبحان اللّه (( ولى وقتى حقيقت كلام عبارت باشد از فهماندن و كشف از ما فى الضمير واشاره وراه نمائى به منوى خود، اين فهماندن و كشف به هر طريقى كه صورت گيرد كلام خواهد بود هر چند كه با زبان نباشد. | تسبيح به معناى منزه داشتن است ، كه با زبان انجام شود، مثلاگفته شود ((سبحان اللّه (( ولى وقتى حقيقت كلام عبارت باشد از فهماندن و كشف از ما فى الضمير واشاره وراه نمائى به منوى خود، اين فهماندن و كشف به هر طريقى كه صورت گيرد كلام خواهد بود هر چند كه با زبان نباشد. | ||
