۱۷٬۰۵۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۹۹ - ۱۱۴ سوره طه
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
==آيات ۹۹ - ۱۱۴ سوره طه == | ==آيات ۹۹ - ۱۱۴ سوره طه == | ||
كَذَلِك نَقُص عَلَيْك مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ | كَذَلِك نَقُص عَلَيْك مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَيْنَاك مِن لَّدُنَّا ذِكراً(۹۹) | ||
مَّنْ أَعْرَض عَنْهُ فَإِنَّهُ | |||
مَّنْ أَعْرَض عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْراً(۱۰۰) | |||
يَوْمَ يُنفَخُ فى الصورِ وَ | |||
خَالِدِينَ فِيهِ وَ ساءَ لهَُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلاً(۱۰۱) | |||
وَ يَسئَلُونَك عَنِ الجِْبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا | يَوْمَ يُنفَخُ فى الصورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئذٍ زُرْقاً(۱۰۲) | ||
فَيَذَرُهَا قَاعاً | |||
يَتَاخَفَتُونَ بَيْنهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلّا عَشراً(۱۰۳) | |||
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلّا يَوْماً(۱۰۴) | |||
وَ يَسئَلُونَك عَنِ الجِْبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبّى نَسفاً(۱۰۵) | |||
فَيَذَرُهَا قَاعاً صَفْصفاً(۱۰۶) | |||
لا تَرَى فِيهَا عِوَجاً وَ لا أَمْتاً(۱۰۷) | لا تَرَى فِيهَا عِوَجاً وَ لا أَمْتاً(۱۰۷) | ||
يَوْمَئذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِىَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشعَتِ الاَصوَات | |||
يَوْمَئذٍ لا تَنفَعُ | يَوْمَئذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِىَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشعَتِ الاَصوَات لِلرَّحْمَانِ فَلا تَسمَعُ إِلّا هَمْساً(۱۰۸) | ||
يَعْلَمُ مَا بَينَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لا | |||
وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَيُّومِ وَ قَدْ | يَوْمَئذٍ لا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَانُ وَ رَضىَ لَهُ قَوْلاً(۱۰۹) | ||
وَ مَن يَعْمَلْ مِنَ | |||
وَ كَذَلِك | يَعْلَمُ مَا بَينَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لا يُحِيطونَ بِهِ عِلْماً(۱۱۰) | ||
وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَيُّومِ وَ قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً(۱۱۱) | |||
وَ مَن يَعْمَلْ مِنَ الصّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا يَخَافُ ظُلْماً وَ لا هَضماً(۱۱۲) | |||
وَ كَذَلِك أَنزَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا وَ صرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِث لهَُمْ ذِكْراً(۱۱۳) | |||
فَتَعَالى اللَّهُ الْمَلِك الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضى إِلَيْك وَحْيُهُ وَ قُل رَّبّ زِدْنى عِلْماً(۱۱۴) | |||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
اين | اين چنين، از اخبار مربوط به حوادث گذشته را براى تو بارگو مى كنيم و به تو از نزد خود ذكرى (كتابى) هم داده ايم. (۹۹) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۹۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۹۱ </center> | ||
و هر كس از آن روى | و هر كس از آن روى بگرداند، روز رستاخيز بار گناهى مى برد. (۱۰۰) | ||
در گناهشان جاودانند و بارشان روز | در گناهشان جاودانند و بارشان روز رستاخيز، چه بد است. (۱۰۱) | ||
روزى كه در صور دميده شود و در آن | روزى كه در صور دميده شود و در آن روز، گناهكاران را كور محشور كنيم. (۱۰۲) | ||
كه آهسته با همديگر گويند بيش از ده روز مكث نكرديم (۱۰۳) | كه آهسته با همديگر گويند: بيش از ده روز مكث نكرديم. (۱۰۳) | ||
بهتر مى دانيم كه چه مى | بهتر مى دانيم كه چه مى گويند، آن دَم كه از همه بهترشان مى گويند: بيش از يك روز به سر نبرده ايد. (۱۰۴) | ||
تو را از كوه ها پرسند. بگو: پروردگارم آن را پراكنده كند، آن چنان كه جز خودش، كس نمى داند. (۱۰۵) | |||
و زمين را پهن | و زمين را پهن نموده، همواره واگذارد.(۱۰۶) | ||
كه در آن برجستگى و انحرافى نبينى (۱۰۷) | كه در آن برجستگى و انحرافى نبينى. (۱۰۷) | ||
آن روز | آن روز صدازن (حشر) را، كه هيچ كجى و اعوجاجى در كارش نيست، پيروى مى كنند، و همه صداها به احترام خداى رحمان بيفتد و جز صدایى آهسته، چيزى نمى شنوى. (۱۰۸) | ||
در آن | در آن روز، شفاعت سودى ندارد، مگر از كسى كه خداى رحمان، اجازه شفاعتش داده باشد و سخن او را در شفاعت بپسندد.(۱۰۹) | ||
خدا آنچه قبلا فرستاده اند و آنچه (از آثار) كه دنبال خود آنان مى | خدا آنچه قبلا فرستاده اند و آنچه (از آثار) كه دنبال خود آنان مى رسد، مى داند و اما ايشان، احاطه علمى به او ندارند. (۱۱۰) | ||
و چهره ها در مقابل خداى زنده و قيوم متواضع | و چهره ها در مقابل خداى زنده و قيوم متواضع شود، و هر كس وزر ستمى به دوش دارد، نوميد گردد.(۱۱۱) | ||
و هر كس كارهاى شايسته و ايمان داشته | و هر كس كارهاى شايسته و ايمان داشته باشد، از ستم كشيدن و زبون شدن نترسد. (۱۱۲) | ||
آرى، اين چنين ما آن را (كتاب خود را) قرآنى عربى نازل كرديم و در آن، بيم دادن هاى گوناگون آورديم تا شايد بترسند و تذكرى برايشان حاصل شود. (۱۱۳) | |||
پس | پس بلندمرتبه است خداوندى كه سلطان حق است، و تو قرآن را پيش از آن كه وحى آن به تو اعلام شود، به شتاب مخوان و بگو پروردگارا! مرا دانش بيفزاى. (۱۱۴) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
اين | اين آيات، در دنباله داستان موسى «عليه السلام» قرار دارد، كه به منظور انذار مردم، ايشان را با يادآورى هول هاى روز قيامت تهديد مى كند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۹۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۹۲ </center> | ||
«'''كَذَلِك | «'''كَذَلِك نَقُصُّ عَلَيْك مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ سبَقَ وَ قَدْ آتَيْنَاك مِن لَّدُنَّا ذِكراً'''»: | ||
ظاهرا اشاره «كَذَلك»، به خصوصيت داستان موسى است، و مراد از «مَا قَد سَبَق»، حوادث و امورى است كه در امت هاى گذشته رُخ داده، و معناى آيه اين است كه: ما با اين خصوصيت كه داستان موسى را برايت نقل كرديم، به همين نحو داستان ها و حوادث امت هاى گذشته را برايت نقل مى كنيم. | |||
و مقصود از ذكر جملۀ «وَ قَد آتَينَاكَ مِن لَدُنّا ذِكراً»، قرآن كريم و يا معارف متنوعى است، كه خداى عزوجل، در قرآن كريم، در خلال داستان ها و عبرت ها، از حقايق و اخلاقيات و شرايع و غير آن بيان نموده. | |||
«'''مَّنْ أَعْرَض عَنْهُ فَإِنَّهُ | ==اشاره به تجسم اعمال در قیامت، در آيه شریفه== | ||
«'''مَّنْ أَعْرَض عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْراً'''»: | |||
ضمير در ((عنه (( به ذكر بر مى گردد و كلمه ((وزر(( به معناى بار سنگين و گناه است و چون فرموده آن را روز قيامت حمل مى كند به اين قرينه مى توان گفت مراد از آن همان معناى اول است و اگر ((وزرا(( را نكره و بدون الف و لام آورد براى اين بود كه بزرگى خطر آن را برساند و معناى آيه اين است كه : | ضمير در ((عنه (( به ذكر بر مى گردد و كلمه ((وزر(( به معناى بار سنگين و گناه است و چون فرموده آن را روز قيامت حمل مى كند به اين قرينه مى توان گفت مراد از آن همان معناى اول است و اگر ((وزرا(( را نكره و بدون الف و لام آورد براى اين بود كه بزرگى خطر آن را برساند و معناى آيه اين است كه : | ||
