۱۶٬۲۶۹
ویرایش
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
در الدر المنثور است كه ابن مردويه، از عثمان نقل كرده كه گفت: از رسول خدا شنيدم كه در اين آيه «رياشا» می خواند، نه «ريشا». | در الدر المنثور است كه ابن مردويه، از عثمان نقل كرده كه گفت: از رسول خدا شنيدم كه در اين آيه «رياشا» می خواند، نه «ريشا». | ||
در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از حضرت ابى جعفر «عليه السلام» نقل شده كه آن جناب در ذيل آيه شريفه «يا بنى آدم قد أنزلنا عليكم لباسا يوارى سوآتكم و ريشا و لباس التقوى» فرمودند: مراد از «لباس»، همين لباسى است كه مى پوشيد، و مراد از «ريش»، متاع و مال است، و مقصود از «لباس تقوا»، لباس عفاف است. زيرا شخص عفيف هم، مانند كسى كه لباس به تن دارد، عورت و عيبش پوشيده است، هرچند لباس نداشته باشد، به خلاف فاجر كه هرچه هم لباس بپوشد، عورت و معايبش هويدا است. | در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از حضرت ابى جعفر «عليه السلام» نقل شده كه آن جناب در ذيل آيه شريفه «يا بنى آدم قد أنزلنا عليكم لباسا يوارى سوآتكم و ريشا و لباس التقوى» فرمودند: | ||
مراد از «لباس»، همين لباسى است كه مى پوشيد، و مراد از «ريش»، متاع و مال است، و مقصود از «لباس تقوا»، لباس عفاف است. زيرا شخص عفيف هم، مانند كسى كه لباس به تن دارد، عورت و عيبش پوشيده است، هرچند لباس نداشته باشد، به خلاف فاجر كه هرچه هم لباس بپوشد، عورت و معايبش هويدا است. | |||
مؤلف: معنايى كه در اين دو روايت براى لباس شده، از باب تطبيق كلى بر مصداق است، كه نظيرش در روايات ديگرى تكرار شده. | مؤلف: معنايى كه در اين دو روايت براى لباس شده، از باب تطبيق كلى بر مصداق است، كه نظيرش در روايات ديگرى تكرار شده. |
ویرایش