۱۶٬۳۳۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←فدك حق مسلم حضرت زهرا(س ) بوده است
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==فدك حق مسلم حضرت زهرا(س ) بوده است == | ==فدك حق مسلم حضرت زهرا(س ) بوده است == | ||
و در مجمع البيان در ذيل آيه ((و آت ذاالقربى حقه (( مى گويد: ابو سعيد خدرى ، و غير او روايت كرده اند كه وقتى اين آيه به رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نازل گرديد فدك را به فاطمه داد، و تسليمش هم كرد، و اين معنا از امام ابى جعفر و امام صادق (عليه السلام ) روايت شده | و در مجمع البيان در ذيل آيه ((و آت ذاالقربى حقه (( مى گويد: ابو سعيد خدرى ، و غير او روايت كرده اند كه وقتى اين آيه به رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نازل گرديد فدك را به فاطمه داد، و تسليمش هم كرد، و اين معنا از امام ابى جعفر و امام صادق (عليه السلام ) روايت شده | ||
و در كافى به سند خود از ابراهيم يمانى از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: ربا دو جور است ، يكى ربايى كه مى توان خورد، و ديگر آنكه نمى توان خورد، اما آن ربايى كه جايز و حلال است ، هديه اى است كه به كسى مى دهى و از دادنت ثواب مى خواهى ، چون ثواب آن چند برابر خود آن است ، اين آن ربايى است كه مى توان خورد، و خداى تعالى در باره اش فرموده : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا فى اموال الناس فلا يربوا عندالله (( | و در كافى به سند خود از ابراهيم يمانى از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: ربا دو جور است ، يكى ربايى كه مى توان خورد، و ديگر آنكه نمى توان خورد، اما آن ربايى كه جايز و حلال است ، هديه اى است كه به كسى مى دهى و از دادنت ثواب مى خواهى ، چون ثواب آن چند برابر خود آن است ، اين آن ربايى است كه مى توان خورد، و خداى تعالى در باره اش فرموده : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا فى اموال الناس فلا يربوا عندالله (( | ||
و اما آن ربايى كه خوردنى نيست ، آن همان ربايى است كه خدا از آن نهى كرده و وعده آتش در برابرش داده | و اما آن ربايى كه خوردنى نيست ، آن همان ربايى است كه خدا از آن نهى كرده و وعده آتش در برابرش داده | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | ||
مؤ لف : اين روايت را در تهذيب هم از ابراهيم بن عمر، از آن جناب ، و نيز در تفسير قمى از حفص بن غياث ، از آن جناب و در مجمع البيان بدون ذكر سند از امام باقر (عليه السلام ) آورده اند | مؤ لف : اين روايت را در تهذيب هم از ابراهيم بن عمر، از آن جناب ، و نيز در تفسير قمى از حفص بن غياث ، از آن جناب و در مجمع البيان بدون ذكر سند از امام باقر (عليه السلام ) آورده اند | ||
و در مجمع البيان در ذيل آيه ((فاولئك هم المضعفون (( گفته اميرالمومنين (عليه السلام ) فرموده : خداى تعالى نماز را واجب كرد تا خلق از تكبر منزه شوند، و زكات را واجب كرد تا سبب زيادى رزقشان گردد، و روزه را واجب كرد تا خلقشان را بيازمايد و خالص كند، و صله رحم را واجب كرد تا جمعيت زياد شود | و در مجمع البيان در ذيل آيه ((فاولئك هم المضعفون (( گفته اميرالمومنين (عليه السلام ) فرموده : خداى تعالى نماز را واجب كرد تا خلق از تكبر منزه شوند، و زكات را واجب كرد تا سبب زيادى رزقشان گردد، و روزه را واجب كرد تا خلقشان را بيازمايد و خالص كند، و صله رحم را واجب كرد تا جمعيت زياد شود | ||
و در كتاب فقيه خطبه اى از فاطمه زهراء (عليهاالسلام ) نقل كرده كه در آن فرمود: خداوند ايمان را واجب كرد تا دلها از شرك پاك گردد، و نماز را واجب كرد، تا مردم را از مرض تكبر پاك كند، و زكات را واجب كرد تا رزقشان زياد شود | و در كتاب فقيه خطبه اى از فاطمه زهراء (عليهاالسلام ) نقل كرده كه در آن فرمود: خداوند ايمان را واجب كرد تا دلها از شرك پاك گردد، و نماز را واجب كرد، تا مردم را از مرض تكبر پاك كند، و زكات را واجب كرد تا رزقشان زياد شود | ||
<span id='link178'><span> | <span id='link178'><span> | ||
==گفتارى در معناى فطرى بودن دين در چند فصل == | ==گفتارى در معناى فطرى بودن دين در چند فصل == | ||
۱ - هدايت عامه موجودات بسوى غايت تكوينى خود | ۱ - هدايت عامه موجودات بسوى غايت تكوينى خود | ||
