۱۶٬۲۸۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←ماجرای قضاوت حضرت داود «ع»، و استغفار و انابۀ او
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
اين آيه شريفه، حكايت پاسخى است كه داوود «عليه السلام»، به مسأله آن قوم داده، و بعيد نيست كه پاسخ او، قضاوت و حكمى تقديرى بوده. چون اگر چنين نبود، جا داشت از طرف مقابل هم بخواهد تا دعواى خود را شرح دهد و بعدا بين آن دو، قضاوت كند. | اين آيه شريفه، حكايت پاسخى است كه داوود «عليه السلام»، به مسأله آن قوم داده، و بعيد نيست كه پاسخ او، قضاوت و حكمى تقديرى بوده. چون اگر چنين نبود، جا داشت از طرف مقابل هم بخواهد تا دعواى خود را شرح دهد و بعدا بين آن دو، قضاوت كند. | ||
آرى، ممكن است داوود «عليه السلام»، از قرائنى اطلاع داشته، كه صاحب نود و | آرى، ممكن است داوود «عليه السلام»، از قرائنى اطلاع داشته، كه صاحب نود و نُه گوسفند، محق است و حق دارد آن يك گوسفند را از ديگرى طلب كند، وليكن از آن جا كه صاحب يك گوسفند، سخن خود را طورى آورد كه رحمت و عطوفت داوود را برانگيخت، لذا به اين پاسخ مبادرت كرد كه اگر اين طور باشد كه تو مى گويى، او به تو ستم كرده. | ||
پس «لامى» كه بر سرِ جملۀ «لَقَد ظَلَمَكَ» آمده، «لام» قسم است و سؤالى كه در آيه آمده و فرموده: «بِسُؤال» - به طورى كه گفته اند - متضمن معناى اضافه است، و به همين جهت، با كلمۀ «إلَى» به مفعول دوم متعدى شده. پس معنا چنين مى شود: سوگند مى خورم كه او به تو ظلم كرده، كه سؤال كرده اضافه كنى ميش خود را بر ميش هايش. | پس «لامى» كه بر سرِ جملۀ «لَقَد ظَلَمَكَ» آمده، «لام» قسم است و سؤالى كه در آيه آمده و فرموده: «بِسُؤال» - به طورى كه گفته اند - متضمن معناى اضافه است، و به همين جهت، با كلمۀ «إلَى» به مفعول دوم متعدى شده. پس معنا چنين مى شود: سوگند مى خورم كه او به تو ظلم كرده، كه سؤال كرده اضافه كنى ميش خود را بر ميش هايش. | ||
