گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۲۱۷: خط ۲۱۷:
«'''قُلْ أَ رَأیتُم مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ...'''»:
«'''قُلْ أَ رَأیتُم مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ...'''»:


كلمه ((ارايتم (( به معناى ((مرا خبر دهيد(( است . و مراد از آنچه به جاى خدا مى خواندند همان بت هايى است كه مى پرستيدند، و از آنها حاجت مى طلبيدند. و اگر ضمير مخصوص به عقلاء را به آنها برگردانيد، با اينكه سنگ و چوب بودند، بدين مناسبت است كه مشركين كارهاى عقلاء را به آنها نسبت مى دادند. و هر چند گفتيم منظور بت ها است ، ليكن حجتى كه در آيه اقامه شده ، شامل همه معبودهاى دروغين مى شود.
كلمه «أرَأيتُم»، به معناى «مرا خبر دهيد» است. و مراد از «آنچه به جاى خدا مى خواندند»، همان بت هايى است كه مى پرستيدند، و از آن ها حاجت مى طلبيدند. و اگر ضمير مخصوص به عقلا را به آن ها برگردانيد، با اين كه سنگ و چوب بودند، بدين مناسبت است كه مشركان، كارهاى عقلا را به آن ها نسبت مى دادند. و هرچند گفتيم منظور بت ها است، ليكن حجتى كه در آيه اقامه شده، شامل همه معبودهاى دروغين مى شود.


((ارونى ما ذا خلقوا من الارض (( - كلمه ((ارونى (( نيز به همان معناى ((مرا خبر دهيد(( است . و كلمه ((ما(( اسم استفهام است . و كلمه ((ذا(( زائد است و مجموع ((ماذا(( مفعول ((خلقوا(( است . و كلمه ((من الارض (( متعلق بدانست .
«'''أرُونِى مَا ذَا خَلَقُوا مِنَ الأرض'''» - كلمه «أرُونِى» نيز، به همان معناى «مرا خبر دهيد» است. و كلمه «ما»، اسم استفهام است. و كلمه «ذَا» زائد است و مجموع «مَاذَا»، مفعول «خَلَقُوا» است. و كلمه «مِنَ الأرض» متعلق بدان است.


((ام لهم شرك فى السموات (( - يعنى چه شركتى در خلقت آسمانها دارند. چون در آيه شريفه از اين سؤ ال مى كند كه خدايان شما در همه آسمانها و زمين چه موجودى خلق كرده اند.
«'''أم لَهُم شِركٌ فِى السّمَاوَات'''» - يعنى چه شركتى در خلقت آسمان ها دارند. چون در آيه شريفه، از اين سؤال مى كند كه خدايان شما در همۀ آسمان ها و زمين، چه موجودى خلق كرده اند.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۵ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۵ </center>
توضيح اينكه : مشركين هر چند خلقت هيچ موجودى را به خدايان خود نسبت نمى دادند، بلكه تنها تدبير را به آنها مستند مى كردند و خلقت را خاص خدا مى دانستند، همچنان كه خداى تعالى در اين باره فرموده : ((و لئن سالتهم من خلق السموات و الارض ليقولن اللّه (( و نيز فرموده : ((و لئن ساءلتهم من خلقهم ليقولن اللّه(.
توضيح اين كه: مشركان هرچند خلقت هيچ موجودى را به خدايان خود نسبت نمى دادند، بلكه تنها تدبير را به آن ها مستند مى كردند و خلقت را خاصّ خدا مى دانستند، همچنان كه خداى تعالى در اين باره فرموده: «وَ لَئِن سَألتَهُم مَن خَلَقَ السّمَاوَات وَ الأرض لَيَقُولَنّ اللّه». و نيز فرموده: «وَ لَئِن سَألتَهُم مَن خَلَقَهُم لَيَقُولَنّ اللّه».


و ليكن از آنجايى كه خلقت از تدبير جدا نيست ، لاجرم اين نكته باعث شده آنكه مدبر است سهمى از خلقت هم داشته باشد، و بدين جهت به پيامبر گرامى خود دستور مى دهد: از ايشان از سهم خدايشان بپرسد كه چقدر از خلقت آسمانها و يا زمين سهم دارند، پس تدبير در عالم بدون خلقت معنا ندارد.
وليكن از آن جايى كه خلقت از تدبير جدا نيست، لاجرم اين نكته باعث شده آن كه مدبّر است، سهمى از خلقت هم داشته باشد، و بدين جهت، به پيامبر گرامى خود دستور مى دهد: از ايشان از سهم خدايشان بپرسد كه چقدر از خلقت آسمان ها و يا زمين سهم دارند. پس تدبير در عالَم، بدون خلقت معنا ندارد.


((ائتونى بكتاب من قبل هذا او اثاره من علم ان كنتم صادقين (( - كلمه ((هذا(( اشاره به قرآن است . و مراد از آوردن كتابى قبل از قرآن ، آوردن كتابى آسمانى از قبيل تورات است كه از ناحيه خدا نازل شده باشد، و در آن از شركت خدايان مشركين در خلقت آسمانها و زمين خبر داده باشد.
«'''أئتُونِى بِكِتَابٍ مِن قَبلِ هَذَا أو أثَارَةٍ مِن عِلمٍ إن كَنتَم صَادِقِين'''» - كلمه «هذا»، اشاره به قرآن است. و مراد از آوردن كتابى قبل از قرآن، آوردن كتابى آسمانى از قبيل تورات است كه از ناحيه خدا نازل شده باشد، و در آن، از شركت خدايان مشركان در خلقت آسمان ها و زمين خبر داده باشد.




۱۷٬۲۲۵

ویرایش