گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۵۱: خط ۵۱:
<center> «'''بيان آيات'''» </center>
<center> «'''بيان آيات'''» </center>
   
   
غرض اين سوره تهديد و انذار كسانى است كه هر آيتى را تكذيب نموده و همواره با حق عناد مى ورزند. مى خواهد اين گونه كفار را به عذابى كه براى روز قيامتشان آماده كرده، بيم دهد و به همين منظور با سوگندهايى غليظ، از وقوع چنين عذابى و تحقق آن در قيامت خبر مى دهد و مى فرمايد: عذاب آن روز، ايشان را رها نخواهد كرد تا بر آنان واقع شود، و هيچ گريزى از آن ندارند.
غرض اين سوره، تهديد و انذار كسانى است كه هر آيتى را تكذيب نموده و همواره با حق عناد مى ورزند. مى خواهد اين گونه كفار را به عذابى كه براى روز قيامتشان آماده كرده، بيم دهد و به همين منظور با سوگندهايى غليظ، از وقوع چنين عذابى و تحقق آن در قيامت خبر مى دهد و مى فرمايد: عذاب آن روز، ايشان را رها نخواهد كرد تا بر آنان واقع شود، و هيچ گريزى از آن ندارند.


سپس پاره اى از صفات آن عذاب و آن «ويل» را كه عذابى است عمومى و جدا ناشدنى بيان مى كند، و در مقابل، قسمتى از نعمت هاى اهل نعيم آن روز را كه همان متقين هستند، شرح مى دهد. همان هايى كه در دنيا در ميان اهل خود به شفقت رفتار مى كردند، و خدا را به ايمان مى خواندند، و به يكتايى مى ستودند.
سپس پاره اى از صفات آن عذاب و آن «ويل» را كه عذابى است عمومى و جدا ناشدنى بيان مى كند، و در مقابل، قسمتى از نعمت هاى اهل نعيم آن روز را كه همان متقين هستند، شرح مى دهد. همان هايى كه در دنيا در ميان اهل خود به شفقت رفتار مى كردند، و خدا را به ايمان مى خواندند، و به يكتايى مى ستودند.
خط ۶۵: خط ۶۵:
و در آيه «فاخلع نعليك إنّك بالوادِ المُقدّس طُوى» آن را وادى مقدس خوانده، و در آيه «نودى من شاطئ الواد الأيمن فى البقعة المباركة من الشجرة» آن را بقعه اى مبارك دانسته كه در كرانه دست راست وادى ، قرار دارد.
و در آيه «فاخلع نعليك إنّك بالوادِ المُقدّس طُوى» آن را وادى مقدس خوانده، و در آيه «نودى من شاطئ الواد الأيمن فى البقعة المباركة من الشجرة» آن را بقعه اى مبارك دانسته كه در كرانه دست راست وادى ، قرار دارد.


بعضى هم گفته اند: «مراد مطلق كوه ها است و خدا به همه كوه ها سوگند ياد كرده، از اين جهت كه در كوه ها انواع نعمت ها را قرار داده و درباره آن ها فرموده: «و جعل فيها رواسى من فوقها و بارك فيها - خداوند در زمين و بر بالاى آن كوه هايى پا برجا قرار داده و بركت ها در آن نهاده».
بعضى هم گفته اند: «مراد مطلق كوه ها است و خدا به همه كوه ها سوگند ياد كرده، از اين جهت كه در كوه ها انواع نعمت ها را قرار داده و درباره آن ها فرموده: «وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَاسِىَ مِن فَوقِهَا وَ بَارَكَ فِيهَا - خداوند در زمين و بر بالاى آن كوه هايى پا برجا قرار داده و بركت ها در آن نهاده».


==اقوال مختلف در معناى «رقّ منشور»==
==اقوال مختلف در معناى «رقّ منشور»==
۱۶٬۳۳۸

ویرایش