۱۶٬۲۷۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى: (روایتی درباره آيه: «إنّ مِن أزوَاجِكُم وَ أولَادِكُم عَدُوّاً لَكُم...»
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
<span id='link351'><span> | <span id='link351'><span> | ||
==بحث روايتى: | ==بحث روايتى: روایتی درباره آيه: «إنّ مِن أزوَاجِكُم وَ أولَادِكُم عَدُوّاً لَكُم...»== | ||
در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام باقر «عليه السلام» روايت شده كه در ذيل آيه: «إنّ مِن أزوَاجِكُم وَ أولَادِكُم عَدُوّاً لَكُم فَاحذَرُوهُم» فرموده: اين آيه راجع به مسلمانانى است كه وقتى مى خواستند از وطن كافرنشين خود به دار هجرت مهاجرت كنند، زن و فرزندشان دست به دامنشان انداخته، از رفتن بازشان مى داشتند، و مى گفتند: تو را به خدا سوگند مى دهيم كه از ما دست بر مدار، كه بعد از رفتنت، از بين خواهيم رفت. بعضى از مسلمانان تسليم خواستۀ زن و فرزند خود مى شدند، و در دارالكفر مى ماندند، و آيه شريفه، آنان را از چنين زن و فرزندانى بر حذر داشته، از اطاعت آنان نهى مى فرمايد. بعضى ديگر از مسلمانان تسليم نمى شدند، و راه خدا را پيش گرفته، از زن و فرزند دست بر مى داشتند و مى گفتند: به خدا سوگند، اگر شما با من هجرت نكنيد، و خداى تعالى روزى بين من و شما در دارالهجره جمع كرد، ديگر كارى به كارتان نخواهم داشت، و تا ابد سودى به شما نخواهم رساند. | در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام باقر «عليه السلام» روايت شده كه در ذيل آيه: «إنّ مِن أزوَاجِكُم وَ أولَادِكُم عَدُوّاً لَكُم فَاحذَرُوهُم» فرموده: اين آيه راجع به مسلمانانى است كه وقتى مى خواستند از وطن كافرنشين خود به دار هجرت مهاجرت كنند، زن و فرزندشان دست به دامنشان انداخته، از رفتن بازشان مى داشتند، و مى گفتند: تو را به خدا سوگند مى دهيم كه از ما دست بر مدار، كه بعد از رفتنت، از بين خواهيم رفت. بعضى از مسلمانان تسليم خواستۀ زن و فرزند خود مى شدند، و در دارالكفر مى ماندند، و آيه شريفه، آنان را از چنين زن و فرزندانى بر حذر داشته، از اطاعت آنان نهى مى فرمايد. بعضى ديگر از مسلمانان تسليم نمى شدند، و راه خدا را پيش گرفته، از زن و فرزند دست بر مى داشتند و مى گفتند: به خدا سوگند، اگر شما با من هجرت نكنيد، و خداى تعالى روزى بين من و شما در دارالهجره جمع كرد، ديگر كارى به كارتان نخواهم داشت، و تا ابد سودى به شما نخواهم رساند. | ||
