۱۶٬۲۹۹
ویرایش
خط ۱۴۲: | خط ۱۴۲: | ||
<span id='link393'><span> | <span id='link393'><span> | ||
== | ==دعا و درخواست های همسر فرعون، از پروردگار متعال == | ||
و در | و در جملۀ «إذ قَالَت رَبّ ابنِ لِى عِندَكَ بَيتاً فِى الجَنّةِ»، خداى سبحان تمامى آرزوهايى را كه يك بنده شايسته در مسير عبوديتش دارد، خلاصه نموده. براى اين كه وقتى ايمان كسى كامل شد، ظاهر و باطنش هماهنگ، و قلب و زبانش همآواز مى شود. چنين كسى نمى گويد مگر آنچه را كه مى كند، و نمى كند مگر آنچه را كه مى گويد، و در دل آرزويى را نمى پروراند، و در زبان درخواست آن را نمى كند، مگر همان چيزى را كه با عمل خود آن را مى جويد. | ||
و چون خداى | و چون خداى تعالى، در خلال تمثيل حال اين بانو و اشاره به منزلت خاصه اى كه در عبوديت داشت، دعايى را نقل مى كند كه او به زبان رانده. همين خود دلالت مى كند بر اين كه دعاى او، عنوان جامعى براى عبوديت اوست و در طول زندگى هم، همان آرزو را دنبال مى كرده، و درخواستش اين بوده كه خداى تعالى، برايش در بهشت خانه اى بنا كند، و از فرعون و عمل او و از همه ستمكاران نجاتش دهد. پس همسر فرعون، جوار رحمت پروردگارش را خواسته. خواسته است تا با خدا نزديك باشد، و اين نزديكى با خدا را بر نزديكى با فرعون ترجيح داده، | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۷۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۷۸ </center> | ||
با اين كه نزديكى با | با اين كه نزديكى با فرعون، همۀ لذات را در پى داشته. در دربار او آنچه را كه دل آرزو مى كرده، يافت مى شده، و حتى آنچه كه آرزوى يك انسان بدان نمى رسيده، در آن جا يافت مى شده. پس معلوم مى شود همسر فرعون چشم از تمامى لذات زندگى دنيا دوخته بوده. آن هم نه به خاطر اين كه دستش به آن ها نمى رسيده، بلكه در عين اين كه همه آن لذات برايش فراهم بوده، مع ذلك از آن ها چشم پوشيده، و به كراماتى كه نزد خداست و به قرب خدا دل بسته بوده، و به غيب ايمان آورده، و در برابر ايمان خود استقامت ورزيده، تا از دنيا رفته است. | ||
و اين قدمى كه همسر فرعون در راه بندگى خدا | و اين قدمى كه همسر فرعون در راه بندگى خدا برداشته، قدمى است كه مى تواند براى همه پويندگان اين راه، مَثَل باشد. و به همين جهت، خداى سبحان حال او و آرزوى او و عمل در طول زندگى او را در دعايى مختصر، خلاصه كرد. دعايى كه جز اين معنا نمى دهد كه او، از تمامى سرگرمى هاى دنيا و هر چيزى كه آدمى را از خدا بى خبر مى كند، قطع رابطه كرده، و به پروردگار خود پناهنده شده، و جز اين آرزويى نداشته كه با خدا نزديك باشد، و در دار كرامت او منزل گزيند. | ||
مى فرمايد: | مى فرمايد: «إمرَأتَ فِرعَون»، براى مؤمنان، همسر فرعون را مَثَل مى زند. نام آن جناب، به طورى كه در روايات آمده، آسيه بوده: «إذ قَالَت رَبّ ابنِ لِى عِندَكَ بَيتاً فِى الجَنّة». در اين دعا، خانه اى درخواست كرده كه هم نزد خدا باشد و هم در بهشت و این، بدان است كه بهشت، دارِ قرب خدا و جوارِ ربّ العالَمين است. همچنان كه خود خداى تعالى فرموده: «أحيَاءٌ عِندَ رَبّهِم يُرزَقُون». علاوه بر اين، حضور در نزد خداى تعالى و نزديكى او، كرامتى است معنوى، و استقرار در بهشت كرامتى است صورى. پس جا دارد كه بنده خدا، هر دو را از خدا بخواهد. | ||
«''' | «'''وَ نَجّنِى مِنَ القَومِ الظّالِمينَ '''» - منظورش از قوم ظالمين، همان قوم فرعون است. و این دعا در حقيقت بيزارى ديگرى است از فرعونيان. و از خداى تعالى درخواست مى كند او را از جامعه اى ستمكار نجات دهد، همچنان كه جمله قبلى، درخواست نجات از مجتمع خاص خانوادگى بود. | ||
وَ مَرْيمَ ابْنَت | «'''وَ مَرْيمَ ابْنَت عِمْرَانَ الَّتِى أَحْصَنَت فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا ...'''»: | ||
اين | اين آيه، عطف است به جملۀ «إمرَأتَ فِرعَون»، و تقديرش اين است كه: «وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلّذِينَ آمَنُوا مَريَمَ... - خداوند مريم را مَثَل زده براى كسانى كه ايمان آورده اند...». | ||
در خصوص مريم | در خصوص مريم «عليها السلام»، مى بينيم كه به نام مباركش تصريح نموده، ولى درباره همسر فرعون، چنين كارى نكرد. اصولا در قرآن كريم، جز «مريم»، نام هيچ زنى برده نشده. تنها آن جناب است كه در حدود بيست و چند سوره و در سى و چند آيه، نام او را برده است. | ||
ویرایش