۱۶٬۳۴۰
ویرایش
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==بحث روایی: (رواياتى پیرامون برخى از آيات گذشته)== | ==بحث روایی: (رواياتى پیرامون برخى از آيات گذشته)== | ||
در | در كافى، به سند خود، از سفيان بن عيينه، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل آيه «لِيَبلُوَكُم أيّكُم أحسَنُ عَمَلا» فرموده: منظور اين نيست كه معلوم كند كداميك بيشتر عمل مى كنيد، بلكه منظور اين است كه معلوم كند عمل شما، كدامش صواب تر و درست تر است، و درستى عمل به خشيت از خدا و نيت صادقه است. (خلاصه منظور مقدار نيست، بلكه كيفيت است). | ||
آنگاه فرمود: و مهم هم همان كيفيت | آنگاه فرمود: و مهم هم همان كيفيت است، انجام خود عمل خيلى دشوار نيست. اين دشوار است كه انسان آن را خالص انجام دهد، و همچنان خالص باقيش بدارد. و آگاه باشيد كه عمل خالص، آن عملى است كه نخواهى مردم تو را در برابر آن بستايند، و جز خدا كسى را منظور نداشته باشى. آرى، نيت، مهمتر از عمل است. آگاه و هوشيار باشيد كه ارزش عمل به همان نيت است. و در پايان، اين آيه را تلاوت كردند: «كُلّ يَعمَلُ عَلى شَاكِلَتِه». يعنى هر كسى بر نيت خود عمل مى كند. | ||
و در مجمع البيان آمده كه ابو قتاده گفت : من از رسول خدا | و در مجمع البيان آمده كه ابو قتاده گفت: من از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، از جمله «أيّكُم أحسَنُ عَمَلا» پرسيدم، كه منظور از آن چيست؟ فرمود: منظور اين | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۹۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۹۶ </center> | ||
كه كدام يك از شما عقل بهترى داريد. آنگاه فرمود: عقل آن كس از شما كاملتر است كه خوفش از خدا بيشتر باشد، و بهتر در اوامر و نواهى او نظر كند، | است كه كدام يك از شما عقل بهترى داريد. آنگاه فرمود: عقل آن كس از شما كاملتر است كه خوفش از خدا بيشتر باشد، و بهتر در اوامر و نواهى او نظر كند، هرچند كه عمل مستحبى او كمتر باشد. | ||
و نيز در همان كتاب از ابن عمر نقل كرده كه گفت : رسول خدا | و نيز در همان كتاب از ابن عمر نقل كرده كه گفت: رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» آيه «تَبَارَكَ الّذِى بِيَدِهِ المُلك ... أيّكُم أحسَنُ عَمَلا» را تلاوت كرد، و در معناى جمله آخر فرمود: يعنى كدامتان از حرام هاى خدا بيشتر مى پرهيزد، و واجبات خدا را سريع تر انجام مى دهد. | ||
و در تفسير | و در تفسير قمى، در ذيل آيه شريفه «الّذِى خَلَقَ سَبعَ سَمَاوَات طِبَاقاً» آمده كه: يعنى روى هم قرار گرفته اند. | ||
و در همان | و در همان كتاب، درباره جمله «مِن تَفَاوُت» فرموده: يعنى از فساد. و نيز در همان كتاب، در ذيل جمله «ثُمّ ارجِعِ البَصَر» آمده كه: در ملكوت آسمان ها و زمين نظر بيفكن. | ||
و در همان | و در همان كتاب، درباره جمله «بِمَصَابِيح» آمده كه: يعنى به ستارگان. | ||
و در همان | و در همان كتاب، درباره جمله «سَمِعُوا لَهَا شَهِيقاً» آمده: يعنى صداى افتادن در آتش را مى شنوند. | ||
و در همان | و در همان كتاب، در رابطه با جمله «تَكَادُ تَمَيّزُ مِنَ الغَيظ» آمده: يعنى غيظ بر دشمنان خدا. | ||
و در همان | و در همان كتاب، درباره جمله «وَ قَالُوا لَو كُنّا نَسمَعُ أو نَعقِلُ مَا كُنّا فِى أصحَابِ السّعِير» آمده كه فرمود: منظور اين نيست كه گوش ها نشنيدند، و فهم ها درك نكردند، نه، هم شنيدند و هم درك كردند، ولى اطاعت نكردند و نپذيرفتند. دليل بر اين كه هم شنيدند و هم فهميدند، اين است كه مى فرمايد: «فَاعتَرَفُوا بِذَنبِهِم فَسُحقاً لِأصحَابِ السّعِير». | ||
مولف : معنى اين آيه دلالت دارد بر | مولف: معنى اين آيه دلالت دارد بر اين كه منظور از نشنيدن و تعقل نكردن، همان اطاعت نكردن و نپذيرفتن بعد از شنيدن و فهميدن است، و خداى تعالى، همين جمله «اگر مى شنيديم و مى فهميديم» را اعتراف به گناه خواند، و معلوم است كه وقتى عملى گناه مى شود كه فاعلش به بدى آن عمل علم داشته باشد. يا علم سمعى يعنى دليل نقلى، و يا علم عقلى يعنى دليل عقلى. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۹۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۹۷ </center> | ||
<span id='link409'><span> | <span id='link409'><span> | ||
==آيات ۱۵ - ۲۲ سوره مُلك == | ==آيات ۱۵ - ۲۲ سوره مُلك == | ||
هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَرْض ذَلُولاً فَامْشوا فى مَنَاكِبهَا وَ كلُوا مِن رِّزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشورُ(۱۵) | هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَرْض ذَلُولاً فَامْشوا فى مَنَاكِبهَا وَ كلُوا مِن رِّزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشورُ(۱۵) |
ویرایش