۱۷٬۰۵۲
ویرایش
خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
«'''لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌ مِّنْ أَلْفِ شهْرٍ'''»: | «'''لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌ مِّنْ أَلْفِ شهْرٍ'''»: | ||
اين جمله به طور اجمال، آنچه را كه در جملۀ | اين جمله به طور اجمال، آنچه را كه در جملۀ «و مَا أدريك مَا لَيلةُ القَدر» بدان اشاره شده بود، يعنى عظمت آن شب را بيان مى كند و مى فرمايد: بدين جهت گفتيم آن شب مقامى ارجمند دارد كه از هزار شب بهتر است. | ||
و منظور از بهتر بودنش از هزار شب، به طورى كه مفسّران تفسير كرده اند، بهتر بودنش از حيث فضيلت عبادت است. و مناسب با غرض قرآن هم، همين معناست. چون همه عنايت قرآن در اين است كه مردم را به سوى خدا نزديك، و به وسيلۀ عبادت زنده كند، و زنده دارى آن شب با عبادت، بهتر است از عبادت هزار شب. و ممكن است همين معنا را از آيه سور «دخان» نيز استفاده كرد. چون در آن جا، شب قدر را پر بركت خوانده و فرموده: | و منظور از بهتر بودنش از هزار شب، به طورى كه مفسّران تفسير كرده اند، بهتر بودنش از حيث فضيلت عبادت است. و مناسب با غرض قرآن هم، همين معناست. چون همه عنايت قرآن در اين است كه مردم را به سوى خدا نزديك، و به وسيلۀ عبادت زنده كند، و زنده دارى آن شب با عبادت، بهتر است از عبادت هزار شب. و ممكن است همين معنا را از آيه سور «دخان» نيز استفاده كرد. چون در آن جا، شب قدر را پر بركت خوانده و فرموده: «إنَّا أنزلناهُ فى ليلة مباركة». البته در اين ميان، معناى ديگرى نيز هست، كه إن شاء اللّه در بحث روايتى آينده خواهد آمد. | ||
«'''تَنزَّلُ الْمَلَائكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ'''»: | «'''تَنزَّلُ الْمَلَائكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ'''»: | ||
كلمه «تَنَزَّل» در اصل، تتنزل بوده، و ظاهرا مراد از «روح» آن روحى است كه از عالَم امر است و خداى تعالى در باره اش فرموده: | كلمه «تَنَزَّل» در اصل، تتنزل بوده، و ظاهرا مراد از «روح» آن روحى است كه از عالَم امر است و خداى تعالى در باره اش فرموده: «قُل الرُّوح من أمر رَبّى»، و اذن در هر چيز، به معناى رخصت دادن در آن است. و يا به عبارت ديگر، اعلام اين معناست كه مانعى از اين كار نيست. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶۴ </center> | ||
و كلمه «مِن» در جملۀ | و كلمه «مِن» در جملۀ «مِن كُلّ أمر» به گفته بعضى از مفسّران، به معناى باء است. بعضى ديگر گفته اند: به معناى خودش است، يعنى ابتداى غايت، ولى سببيّت را هم مى رساند، و آيه را چنين معنا مى دهد: «ملائكه و روح در آن شب، به اذن پروردگارشان و به سبب هر امرى الهى نازل مى شوند». | ||
بعضى ديگر گفته اند: باء براى تعليل به غايت است، و معنايش اين است: | بعضى ديگر گفته اند: باء براى تعليل به غايت است، و معنايش اين است: «ملائكه و روح در آن شب، به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، براى خاطر اين كه هر امرى را تدبير كنند». | ||
ليكن حق مطلب اين است كه: مراد از امر، اگر آن امر الهى باشد كه آيه | ليكن حق مطلب اين است كه: مراد از امر، اگر آن امر الهى باشد كه آيه «أنّما أمره إذا أراد شيئا أن يقول له كُن فَيَكُون» تفسيرش كرده، حرف «مِن» براى ابتدا خواهد بود و در عين حال، سببيّت را هم مى رساند، و به آيه چنين معنا مى دهد: | ||
«ملائكه و روح در شب قدر به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، در حالى كه نزولشان را ابتدا مى كنند و هر امر الهى را صادر مى نمايند». | |||
و اگر منظور از امر مذكور، هر امر كونى و حادثه اى باشد كه بايد واقع گردد، در اين صورت حرف «مِن» به معناى لام تعليل خواهد بود، و آيه را چنين معنا مى دهد: ملائكه و روح در آن شب، به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، براى خاطر تدبير امرى از امور عالم. | و اگر منظور از امر مذكور، هر امر كونى و حادثه اى باشد كه بايد واقع گردد، در اين صورت حرف «مِن» به معناى لام تعليل خواهد بود، و آيه را چنين معنا مى دهد: ملائكه و روح در آن شب، به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، براى خاطر تدبير امرى از امور عالم. | ||
خط ۱۸۲: | خط ۱۸۲: | ||
«'''سلَامٌ هِىَ حَتّى مَطلَع الْفَجْرِ'''»: | «'''سلَامٌ هِىَ حَتّى مَطلَع الْفَجْرِ'''»: | ||
در مفردات گفته: كلمۀ | در مفردات گفته: كلمۀ «سلام» و «سلامت» به معناى عارى بودن از آفات ظاهرى و باطنى است. | ||
پس جملۀ «سَلام هِىَ» اشاره است به اين كه: عنايت الهى تعلّق گرفته است به اين كه رحمتش شامل همۀ آن بندگانى بشود كه به سوى او روى مى آورند. و نيز به اين كه در خصوص «شب قدر»، باب نقمتش و عذابش بسته باشد، به اين معنا كه عذابى جديد نفرستد. و لازمۀ اين معنا آن است كه طبعا در آن شب، كيد شيطان ها هم مؤثر واقع نشود، همچنان كه در بعضى از روايات هم به اين معنا اشاره رفته است. | پس جملۀ «سَلام هِىَ» اشاره است به اين كه: عنايت الهى تعلّق گرفته است به اين كه رحمتش شامل همۀ آن بندگانى بشود كه به سوى او روى مى آورند. و نيز به اين كه در خصوص «شب قدر»، باب نقمتش و عذابش بسته باشد، به اين معنا كه عذابى جديد نفرستد. و لازمۀ اين معنا آن است كه طبعا در آن شب، كيد شيطان ها هم مؤثر واقع نشود، همچنان كه در بعضى از روايات هم به اين معنا اشاره رفته است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶۵ </center> | ||
ولى بعضى از مفسّران گفته اند: مراد از كلمۀ «سَلام» اين است كه: در آن شب، ملائكه از هر مشغول به عبادت بگذرند، سلام مى دهند. برگشت اين معنا هم، به همان معناى اول است و اين دو آيه، يعنى آيه: | ولى بعضى از مفسّران گفته اند: مراد از كلمۀ «سَلام» اين است كه: در آن شب، ملائكه از هر مشغول به عبادت بگذرند، سلام مى دهند. برگشت اين معنا هم، به همان معناى اول است و اين دو آيه، يعنى آيه: «تَنزّلُ الملائِكَةُ و الرّوح» تا آخر سوره، در معناى تفسيرى است براى آيه قبلى كه مى فرمود: «ليلةُ القدر خير من ألف شهر». | ||
<center> «'''بحث روایی'''» </center> | <center> «'''بحث روایی'''» </center> |
ویرایش