۱۶٬۸۸۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از اينكه فرمود خدا انسان را اقبار (دفن ) كرد ثم امانه فاقبره
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۱۷۱: | خط ۱۷۱: | ||
<span id='link222'><span> | <span id='link222'><span> | ||
== | ==معنای اين كه فرمود: خدا انسان را «اقبار= دفن» كرد، چیست؟== | ||
«'''ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبرَهُ'''»: | |||
كلمۀ «أمَاتَهُ»؛ به معناى تحقق دادن به مرگ انسان است، و مراد از «إقبَار»، دفن كردن مردۀ آدمى و پوشاندنش در شكم زمين است. البته اين، بر اساس غالب است، كه عادت مردم بر آن جارى شده. و به همين جهت، «در گور كردن» را به خداى تعالى نسبت داده؛ چون او (به وسيلۀ كلاغ در داستان هابيل)، هدايتشان كرده و يا به دل ها الهام كرد كه مُردگان خود را دفن كنند. پس اين عمل با خداى تعالى نسبتى دارد، همان طور كه به خود مردم هم نسبتى دارد. | |||
بعضى گفته اند: منظور از اقبار اين است كه خداى تعالى او را صاحب قبر كرد، يعنى دستور داد زنده ها، او را دفن كنند، و با اين عمل مرده او را احترام نموده ، از اينكه جيفه اش متعفن شود، و مردم از بوى آن متنفر و متاذى گردند جلوگيرى نموده . | بعضى گفته اند: منظور از اقبار اين است كه خداى تعالى او را صاحب قبر كرد، يعنى دستور داد زنده ها، او را دفن كنند، و با اين عمل مرده او را احترام نموده ، از اينكه جيفه اش متعفن شود، و مردم از بوى آن متنفر و متاذى گردند جلوگيرى نموده . | ||
ليكن وجه قبلى با سياق آيات مناسب تر است ، چون آيات در اين زمينه سخن دارند كه تدبير تكوينى خداى تعالى را گوشزد كنند، نه تدبير تشريعى او را، كه يكى از آن تشريع حكم غسل و كفن و دفن اموات است . | ليكن وجه قبلى با سياق آيات مناسب تر است ، چون آيات در اين زمينه سخن دارند كه تدبير تكوينى خداى تعالى را گوشزد كنند، نه تدبير تشريعى او را، كه يكى از آن تشريع حكم غسل و كفن و دفن اموات است . | ||
| خط ۲۰۶: | خط ۲۰۷: | ||
كلمه صاخه به معناى صيحه شديدى است كه از شدتش گوشها كر شود، و منظور از آن نفخه صور است . | كلمه صاخه به معناى صيحه شديدى است كه از شدتش گوشها كر شود، و منظور از آن نفخه صور است . | ||
<span id='link225'><span> | <span id='link225'><span> | ||
==اشاره به شدت و سختى روز قيامت به نحوى كه انسان حتى از كسان و نزديكانش مىگريزد == | ==اشاره به شدت و سختى روز قيامت به نحوى كه انسان حتى از كسان و نزديكانش مىگريزد == | ||
يَوْمَ يَفِرُّ المَْرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ | يَوْمَ يَفِرُّ المَْرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ | ||
