الحشر ١٨: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۸#link247 | آيات ۱۸ - ۲۴، سوره حشر]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۸#link247 | آيات ۱۸ - ۲۴، سوره حشر]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۸#link248 | معارف و مواعظى كه از مضامين اين آيات برداشت مى شود]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۸#link248 | معارف و مواعظى كه از مضامين اين آيات برداشت مى شود]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۹#link254 | (رواياتى درباره بعضى اسماء و صفات خداوند، و درباره محاسبه نفس و نظر دراعمال ).]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۲۹#link254 | (رواياتى درباره بعضى اسماء و صفات خداوند، و درباره محاسبه نفس و نظر دراعمال ).]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link231 | آيه ۱۵-۲۰]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link231 | آيه ۱۵-۲۰]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link232 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link232 | آيه و ترجمه]] | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۱: | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link236 | ۲ - داستان حيرت انگيز بر صيصاى عابد]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link236 | ۲ - داستان حيرت انگيز بر صيصاى عابد]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link237 | ۳ - آنچه بايد از پيش فرستاد]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲۶#link237 | ۳ - آنچه بايد از پيش فرستاد]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «18» | |||
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خداوند پروا كنيد و هر كس به آن چه براى فرداى (قيامت) خود فرستاده است، بنگرد. باز هم از خدا پروا كنيد كه خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد، به خوبى آگاه است. | |||
===نکته ها=== | |||
فرمان تقوا در اين آيه تكرار و تأكيد شده است كه علاوه بر تأكيد، مى‌تواند معانى متعدّدى داشته باشد، از جمله: | |||
1. تقواى اول مربوط به اصل كار و تقواى دوم مربوط به كيفيّت آن باشد. | |||
2. تقواى اول مربوط به انجام كار خير و تقواى دوم مربوط به ترك محرمات باشد. 3. و شايد تقواى اول مربوط به توبه از گذشته و تقواى دوم مربوط به ذخيره آينده باشد. | |||
در روايات مى‌خوانيم: با نيمى از يك دانه خرما، يا اگر نداريد با سخنان خوب، دل‌هايى را شاد كنيد تا در قيامت كه خداوند مى‌پرسد: من به تو چشم و گوش و ... دادم چه ذخيره‌اى فرستادى، شرمنده نباشيد. زيرا در آن روز بعضى به هر سو مى‌نگرند، ولى ذخيره‌اى كه وسيله نجاتشان باشد از پيش نفرستاده‌اند. «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- ايمان، زمينه تقوا و شرط ثمر بخشى ايمان، داشتن تقوا است. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا» | |||
2- به اميد كار خير وارثان نباشيم، هركس به فكر قيامت خود باشد. «وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ» | |||
---- | |||
«1». تفسير نورالثقلين. | |||
جلد 9 - صفحه 560 | |||
3- در آنچه به عنوان عمل صالح ذخيره مى‌كنيم، دقّت كنيم. «وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ» | |||
4- محاسبه نفس لازم است. «وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ» (اگر امروز دقّت نكنيم، دقّت فردا سبب شرمندگى خواهد بود. «يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً» «1») | |||
5- قيامت، نزديك است. «لِغَدٍ» (چنانكه در جاى ديگر نيز مى‌فرمايد: «إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيباً» «2») | |||
6- آينده‌نگرى و عاقبت‌انديشى، لازمه‌ى ايمان است. «ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ» | |||
7- تقوا، زمينه محاسبه نفس و محاسبه نفس، سبب رشد و تقويت تقوا است. | |||
( «وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ» ميان دو «اتَّقُوا اللَّهَ» قرار گرفته است). | |||
8- هيچ كس در هيچ مرحله‌اى خود را ايمن نداند. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ | |||
9- ايمان به خبير بودن خداوند، عامل تقوا است. وَ اتَّقُوا اللَّهَ ... إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «18» | |||
بعد از بيان عاقبت كافران، موعظه به مؤمنان مى‌فرمايد: | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا: اى كسانى كه ايمان آورديد به خدا و پيغمبر و قيامت، اتَّقُوا اللَّهَ: بترسيد و بيانديشيد خدا را از مخالفت اوامر و نواهى، و اطاعت او كنيد، وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ: و بايد تأمل كند [هر نفسى] و ببيند، ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ: آنچه پيش فرستاد براى فرداى قيامت، كه آن عمل صالح است كه منجى اوست، يا فعل قبيح كه عذاب او است. پس اگر تقديم طاعات و عبادات و خيرات و مبرّات كرده باشد، شكرگزارى توفيق آن نمايد در زيادتى آن؛ و اگر سيئات و معاصى كرده باشد، توبه كند و از آن پشيمان شود. و اين تأمل و تدبر از روى حقيقت، منتج عاقبت به خيرى خواهد بود، چنانچه دوام داشته باشد. وَ اتَّقُوا اللَّهَ: و بترسيد و بيانديشيد خدا را از مخالفت، و بپرهيزيد از قهر سبحانى و عقاب پادشاهى. | |||
بيان: امر به تقوى در اول براى توبه از گناهان گذشته، و در ثانى براى پرهيز از گناهان آينده. يا اول اشاره به اصل تقوى، و ثانى اشاره به كمال تقوى. يا اول تقواى عوام كه پرهيز از محرمات است، و ثانى تقواى خواص كه پرهيز از ماسواى حق است. از مالك بن دينار نقل شده كه: بر ابواب جنان مكتوب است: وجدنا ما عملنا و ربحنا ما قدّمنا و خسرنا ما خلفنا. يا اول در اداى واجبات به قرينه اقتران به عمل، و ثانى در ترك محرمات به دليل آنكه فرمايد: إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ: بدرستى كه خداى تعالى آگاه است، بِما تَعْمَلُونَ: به آنچه مى‌كنيد از خير و شر و طاعت و معصيت. | |||
جلد 13 - صفحه 111 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
كَمَثَلِ الشَّيْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قالَ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِينَ «16» فَكانَ عاقِبَتَهُما أَنَّهُما فِي النَّارِ خالِدَيْنِ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمِينَ «17» يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «18» وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ «19» لا يَسْتَوِي أَصْحابُ النَّارِ وَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفائِزُونَ «20» | |||
ترجمه | |||
مانند شيطان هنگاميكه گفت بانسان كافر شو پس چون كافر شد گفت همانا من بيزارم از تو همانا من ميترسم از خدا كه پروردگار جهانيان است | |||
پس سر انجام كار آن دو آن شد كه هر دو در آتشند جاودانيان در آن و اين جزاى ستمكارانست | |||
اى كسانيكه ايمان آورديد بترسيد از خدا و بايد نظر كند هر كس و ببيند كه چه پيش فرستاده براى فردا و بترسيد از خدا همانا خدا آگاه است بآنچه ميكنيد | |||
و مباشيد مانند آنانكه فراموش كردند خدا را پس از ياد آنها برد خودشان را آن گروه آنانند متمرّدان | |||
برابر نيستند اهل آتش و اهل بهشت اهل بهشت ايشانند كاميابان. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال در تعقيب احوال بنى نضير مثلى براى منافقين و آنها زده باين تقريب كه مثل منافقين در اغراء يهود و ترك نصرت بنى نضير مثل شيطان است كه بانسان ميگويد كافر شو و كفر را در نظر انسان جلوه ميدهد ولى در دم مرگ يا قيامت از او و عملش تبرّى ميجويد و مدّعى ترس از خدا ميشود براى آنكه در عذاب او شريك نشود ولى براى هيچيك فائده و اثرى ندارد و بالاخره هر دو مخلّد در آتش جهنّم ميشوند چون ستمكار بر خود و خلقند و هر فرد از اهل ايمان در دنيا بايد متوجّه اين امر باشد كه براى فرداى قيامت خود چه عمل خير يا شرّى پيش فرستاده و اينكه از آخرت بفردا تعبير فرموده براى نزديكى و تحقّق وقوع آنست و براى آنكه دنيا مانند يك روز و آخرت فرداى آنروز است و تنكير غد براى تعظيم است و تكرار امر بتقوى يا براى تأكيد است يا براى اشاره به دو ركن توبه كه ندامت از گناه سابق و عزم بر ترك آن در لاحق است و البته خداوند آگاه است از اعمال سابقه و لاحقه بندگان از خير و شرّ در تمام احوال و بر طبق آن پاداش خواهد داد و كيفر خواهد فرمود و نبايد مؤمنين مانند كسانى باشند كه فراموش نمودند اداء حقّ ربوبيّت را و خدا هم آنها را بحال خودشان واگذار فرمود و در نتيجه | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 180 | |||
فراموش كردند جلب نفع و دفع ضرر از خودشان را و مرتكب معصيت شدند و ترك طاعت نمودند و بمضار آن مبتلا و از منافع اين محروم گشتند و البته كسانيكه باعمال بد مستحق جهنّم شدند مساوى نيستند با كسانيكه باعمال خوب مستحق بهشت شدند آنها محروم از خير و اينها فائز بنعيم ابدى خواهند بود در عيون از امام رضا عليه السّلام نقل نموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اين آيه را تلاوت نمود و فرمود اصحاب جنّت كسى است كه اطاعت نمايد مرا و تسليم شود براى على بن ابى طالب عليه السّلام بعد از من و اقرار كند بولايت او و اصحاب نار كسى است كه دشمنى و عناد نمايد با مقام ولايت و نقض عهد كند و با او مقاتله نمايد. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه‌َ وَ لتَنظُر نَفس‌ٌ ما قَدَّمَت لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللّه‌َ إِنَّ اللّه‌َ خَبِيرٌ بِما تَعمَلُون‌َ «18» | |||
اي كساني که ايمان آورده‌ايد بترسيد از عذاب الهي، پرهيز كنيد و بايد هر نفسي نظر كند چه پيش انداخته براي فرداي قيامت، و پرهيز كنيد از مخالفت خداي متعال محققا خدا خبير است بآنچه عمل ميكنيد. | |||
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه‌َ مكرر مراتب تقوي ذكر شده که اوّل درجه | |||
جلد 16 - صفحه 481 | |||
تقواي از كفر و شرك و ضلالت را ثم‌ّ از معاصي كبار سپس از كليّه معاصي پس از آن از مكروهات و منافيات مروّت و مباحات زائد از مقدار لزوم. | |||
وَ لتَنظُر نَفس‌ٌ ما قَدَّمَت لِغَدٍ فرداي قيامت که از جزئي و كلي اعمال سؤال ميشود و در تحت حساب مي‌آيد. فَمَن يَعمَل مِثقال‌َ ذَرَّةٍ خَيراً يَرَه‌ُ وَ مَن يَعمَل مِثقال‌َ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه‌ُ زلزال آيه 7 و 8 و تمام در نامه عمل ثبت شده که مي‌فرمايد: وَ وُضِع‌َ الكِتاب‌ُ فَتَرَي المُجرِمِين‌َ مُشفِقِين‌َ مِمّا فِيه‌ِ وَ يَقُولُون‌َ يا وَيلَتَنا ما لِهذَا الكِتاب‌ِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلّا أَحصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظلِم‌ُ رَبُّك‌َ أَحَداً كهف آيه 47. | |||
وَ اتَّقُوا اللّه‌َ تأكيد امر اوّل است، زيرا قطع نظر از حساب و سؤال و نامه اعمال و شهود روز قيامت از ملائكه حفظه و كتبه و اعضاء و جوارح و شهادت انبياء در حقّ فرد فرد امّت و شهادة اوصياء و ائمه در حق رعيّت که مي‌فرمايد: فَكَيف‌َ إِذا جِئنا مِن كُل‌ِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئنا بِك‌َ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً نساء آيه 45 بر فرض هيچ كدام از اينها نبود كافي بود. | |||
إِنَّ اللّه‌َ خَبِيرٌ بِما تَعمَلُون‌َ. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 18)- در این آیه روی سخن را به مؤمنان کرده، به عنوان یک نتیجه‌گیری از ماجرای شوم و دردناک «بنی نضیر» و منافقان و شیطان، می‌فرماید: | |||
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت) خدا بپرهیزید، و هر کس باید بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده»؟ (یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و لتنظر نفس ما قدمت لغد). | |||
در حقیقت سرمایه اصلی انسان در صحنه قیامت کارهائی است که از پیش فرستاده، و گر نه غالبا کسی به فکر انسان نیست که برای او چیزی بعد از مرگ او بفرستد، و یا اگر بفرستند ارزش زیادی ندارد. | |||
سپس بار دیگر برای تأکید می‌افزاید: «از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» (و اتقوا الله ان الله خبیر بما تعملون). | |||
آری! تقوا و ترس از خداوند سبب می‌شود که انسان برای فردای قیامت بیندیشد، و اعمال خود را پاک و پاکیزه و خالص کند. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
