مُلِيم

آیات شامل این کلمه

«مُلِیم» در اصل از مادّه «لوم» به معناى ملامت است و معناى «لائم» را مى دهد و در اینجا منظور این است که: خود را ملامت نمود.

«مُلِیْم» اسم فاعل از باب «افعال» از مادّه «لوم» به معناى سرزنش است، و در این گونه موارد به معناى کسى است که مرتکب کارى مى شود که در خور ملامت است.

تعبیر «هُوَ مُلِیْم» (او شایسته سرزنش است)، اشاره به این است که: نه تنها مجازات الهى این قوم را محو کرد، بلکه تاریخى که از آنها باقى مانده، نام ننگین و اعمال شرم آور آنها را حفظ کرده، و از ظلم و جنایت و کبر و غرور آنها پرده برداشته است، به طورى که همواره درخور سرزنش هستند.

ریشه کلمه

• لوم‌ (۱۴ بار)

کلمات نزدیک مکانی

وَ هُو فِي مِن فَلَو لا أَنّه عَاد کَان الْحُوت إِذ الْيَم أَرْسَلْنَا فَالْتَقَمَه الْمُدْحَضِين عَلَيْهِم الْمُسَبّحِين فَنَبَذْنَاهُم لَلَبِث فَکَان جُنُودَه الرّيح الْعَقِيم فَسَاهَم فَأَخَذْنَاه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...