مُؤْصَدَة

آیات شامل این کلمه

«مُؤْصَدَه» از مادّه «ایصاد» به معناى بستن در و محکم کردن آن است، و لذا به اطاقک هایى که در درون کوه ها براى جمع اموال به وجود مى آوردند، «وَصِید» مى گفتند.

ریشه کلمه

• وصد (۳ بار)

قاموس قرآن

[بلد:20]. وصد به معنى بافتن و ثبوت آمده است «وَصَدَالثَّوْبَ: نَسَجَهُ» و گويند«وَصَدَ الشَّىْ‏ءُ» يعنى ثابت شد «وَصَدَبِالْمَكانِ» يعنى در مكان مقيم شد. ايصاد را بستن در و نيز در تنگنا قراردادن گفته‏اند راغب گويد: «اَوْصَدْتُ الْبابِ وَآصَدْتُهُ: اَغْلَقْتُهُ وَ اَحْكَمْتُهُ» شايد مراد از نار مؤصده پيوسته بودن آتش باشد يعنى درش بسته شده ديگر نجاتى از آن نيست يعنى: آنها اهل شومى و شقاوتند براى آنهاست آتشى دربسته. * [كهف:18]. سگشان بازوهاى خود را بر آستانه در گشوده بود «اَلْوَصيدُ: اَلْفِناءُ».

کلمات نزدیک مکانی

عَلَيْهِم فِي عَمَد نَار الْأَفْئِدَة مُمَدّدَة إِنّهَا الْمَشْأَمَة عَلَى أَصْحَاب هُم تَطّلِع بِآيَاتِنَا الّتِي الْمُوقَدَة کَفَرُوا الّذِين

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...