فَظّا

آیات شامل این کلمه

«فَظّ» در لغت به معناى کسى است که سخنانش تند و خشن است.

ریشه کلمه

• فظظ (۱ بار)

قاموس قرآن

بدخلق. «اَلسَّيِى‏ءُ الْخُلُقِ اَلْخَشِنُ الْكَلامِ». [آل عمران:159]. اگر بدرفتار و سنگدل مى‏بودى حتماً از تو پراكنده مى‏شدند. فظّ در اصل آب شكمبه حيوان است كه در صورت تشنگى آن را فشرده و مى‏نوشند راغب گفته فظّ به معنى بدخلقى استعاره است از فظّ به معنى شكمبه نوشيدنش بسيار ناپسنداست و جز در ناچارى شديد نمى‏نوشند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن يافته است.

کلمات نزدیک مکانی

غَلِيظ کُنْت مِن وَ لَو الْقَلْب لاَنْفَضّوا لَهُم لِنْت حَوْلِک اللّه فَاعْف عَنْهُم رَحْمَة اسْتَغْفِر فَبِمَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...