صَرْعَى

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• صرع‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

به فتح و كسر (ص) به خاك انداختن. «صَرَعَهُ صَرْعاً: طَرَحَهُ عَلزى الْاَرْضِ» رجل صريع يعنى مرد به خاك انداخته شده. قوم صرعى يعنى گروه به خاك انداخته شده‏[حاقة:7]. صرعى جمع صريع است يعنى:آن گروه را به خاك افتاده مى‏بينى گوئى تنه‏هاى نخل سقوط كرده‏اند. در نهج البلاغه حكمت 408 فرموده: «مَنْ صارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ» هر كه با حق كشتى گيرد گيرد حق او را به خاك مى‏اندازد اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است. صرع به معنى جنون و حمله از همين است. كه شخص در اثر عدم تعادل اعضاء به خاك مى‏افتد.

کلمات نزدیک مکانی

کَأَنّهُم فِيهَا أَعْجَاز الْقَوْم نَخْل فَتَرَى خَاوِيَة حُسُوما فَهَل تَرَى أَيّام ثَمَانِيَة لَهُم مِن وَ لَيَال سَبْع

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...