شَطْأَه

آیات شامل این کلمه

«شطأ» به معناى «جوانه» است، جوانه هایى که از پایین ساقه و کنار ریشه ها بیرون مى آید.

ریشه کلمه

• شطء (۲ بار)
• ه‌ (۳۵۷۶ بار)

قاموس قرآن

شاخه كوچك (جوانه) [فتح:29]. شطأ را اهل لغت فراخ النخل و الزرع گفته‏اند منظور از آن شاخه‏هاى كوچك و جوانه‏ها است كه براى اولين بار از زمين يا از شاخه مى‏رويد يعنى مثل يارات محمد صلى اللّه عليه و آله و سلم در انجيل مانند زرعى است كه شاخك خود را رويانيد و نيرومند كرد تا سخت شد و بر ساقه‏هاى خود ايستاد. بعضى از قراء آن را در آيه به فتح طاء خوانده‏اند. شاطى: جانب. حاشيه [قصص:30]. از حاشيه راست وادى در بقعه مبارك ار درخت ندا شد: اى موسى. اين كلمه تنها يكبار در قرآن يافته است .

کلمات نزدیک مکانی

أَخْرَج فَآزَرَه کَزَرْع فَاسْتَغْلَظ فِي الْإِنْجِيل فَاسْتَوَى عَلَى مَثَلُهُم سُوقِه وَ يُعْجِب التّوْرَاة الزّرّاع لِيَغِيظ بِهِم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...