روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۶۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي العلا عن محمد بن مسلم قال :

سَأَلْتُهُ‏ عَنِ اَلشِّرَاءِ مِنْ أَرْضِ‏ اَلْيَهُودِيِ‏ وَ اَلنَّصْرَانِيِ‏ فَقَالَ لَيْسَ بِهِ بَأْسٌ وَ قَدْ ظَهَرَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَى‏ خَيْبَرَ فَخَارَجَهُمْ عَلَى أَنْ تَكُونَ اَلْأَرْضُ فِي أَيْدِيهِمْ يَعْمَلُونَ فِيهَا وَ يَعْمُرُونَهَا وَ مَا بَأْسٌ لَوِ اِشْتَرَيْتَ مِنْهَا شَيْئاً وَ أَيُّمَا قَوْمٍ أَحْيَوْا شَيْئاً مِنَ اَلْأَرْضِ فَعَمَرُوهُ فَهُمْ أَحَقُّ بِهِ وَ هُوَ لَهُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۵

محمّد بن مسلم گويد: از آن حضرت (امام صادق) عليه السّلام پرسيدم از خريد زمين از يهودى يا نصراني؟ فرمود: اشكالى در آن نيست، چه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله چون بر خيبر پيروز شد آن را در تصرّف آنها باقى گذارد و خراجى بر آن نهاد و آنان را به پرداخت آن در هر سال ملزم ساخت و فرمود: در آن زمينها فعّاليّت كنند و آباد نمايند، و لذا اشكالى ندارد اگر از آن زمينها (زمين‏هاى اهل كتاب) چيزى خريده باشى، و اين را هم بدان هر قومى هر مقدار از زمينهاى باير و موات را آباد كنند خود ايشان به مالكيّت آنها سزاوارترند.