روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۴۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ نَوَادِرِ الْعِتْق
و دخل ابن ابي سعيد المكاري علي الرضا ع :
| من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۴۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۵۰ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۲
حسين بن هاشم مكارى كه از فرقه واقفى مذهبان است بر امام هشتم عليه السّلام وارد شد و گفت: آيا خداوند ترا به آنجا رسانيده كه آنچه پدرت ادّعا مىكرد تو نيز بكنى، حضرت فرمود: ترا چه شده است! خداوند نورت را خاموش و فقر و تنگدستى را گريبانگيرت نمايد، آخر نمىدانى كه خداوند تبارك و تعالى به عمران وحى كرد كه من پسرى بتو عطا خواهم كرد و به او مريم را اعطا فرمود و از مريم عيسى را به او بخشيد، پس عيسى از مريم و مريم از عيسى است و عيسى و مريم يكى باشند و من از پدرم و پدرم از من است و من و پدرم يكى محسوب مىشويم، حسين بن هاشم گفت: من از شما سؤالى مىكنم، حضرت فرمود: گمان ندارم جوابش را از من بپذيرى زيرا از طرفداران من نيستى با اين وصف بپرس، گفت: مردى هنگام مرگ گفت: همه بندگان قديمى من در راه خدا آزادند (كدامشان آزادند؟) حضرت فرمود: خداوند عزّ و جلّ مىفرمايد حَتَّى عادَ كَالْعُرْجُونِ- يس ۳۹» تا باز گردد همانند شاخه خرما بصورت لاغرى و زردى پيشين، پس هر كدام از بندگانش كه شش ماه در بندگى او بوده آزاد است، آن مرد خارج شد، امّا بفقر و تنگدستى مبتلا شد چندان كه شام شب نداشت تا مرگش فرا رسيد خداوند او را از رحمتش دور دارد.
