روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ التَّدْبِير

روي عاصم عن ابي بصير قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْعَبْدِ وَ اَلْأَمَةِ يُعْتَقَانِ عَنْ دُبُرٍ فَقَالَ لِمَوْلاَهُ أَنْ يُكَاتِبَهُ إِنْ شَاءَ وَ لَيْسَ لَهُ أَنْ يَبِيعَهُ‏ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اَلْعَبْدُ أَنْ يَبِيعَهُ مُدَّةَ حَيَاتِهِ وَ لَهُ أَنْ يَأْخُذَ مَالَهُ إِنْ كَانَ لَهُ مَالٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۷

ابو بصير گويد: از آن حضرت پرسيدم آيا مولا بنده مدبّرش را (غلام‏ يا كنيز) مى‏تواند براى تعجيل در آزادى، مكاتب سازد؟ امام عليه السّلام فرمود: براى مولا اين حقّ در صورتى كه بنده مايل باشد، وجود دارد، امّا نمى‏تواند او را بفروشد مگر اينكه بنده حاضر شود تا مالك حيات دارد او برده باشد و بعد از مرگ مولايش آزاد شود، و براى مولا جايز است كه در صورتى كه بنده مدبّر مالى داشته باشد آن را تصرّف كند.