روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۹۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

روي الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن الفضيل بن يسار قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ قَالَ لاِمْرَأَتِهِ قَدْ جَعَلْتُ اَلْخِيَارَ إِلَيْكِ فَاخْتَارَتْ نَفْسَهَا قَبْلَ أَنْ تَقُومَ قَالَ يَجُوزُ ذَلِكَ عَلَيْهِ قُلْتُ فَلَهَا مُتْعَةٌ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَلَهَا مِيرَاثٌ إِنْ مَاتَ اَلزَّوْجُ قَبْلَ أَنْ تَنْقَضِيَ عِدَّتُهَا قَالَ نَعَمْ وَ إِنْ مَاتَتْ هِيَ وَرِثَهَا اَلزَّوْجُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۳

فضيل بن يسار گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى بزوجه‏اش گفته است اختيار طلاق را بتو دادم، و همسرش در همان دم رهائى خود را اختيار كرده؟ حكم چيست فرمود: اين كار جايز است و زن رها است، گويد: عرض كردم آيا اگر شوهر در ايّام عدّه عمرش بسر آمد و از دنيا رفت زن از وى ارث مى‏برد؟ فرمود: آرى و همچنين اگر زن از دنيا رفت مرد از وى ارث مى‏برد.