روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج
روي موسي بن القاسم البجلي عن صباح الحذا قال سمعت موسي بن جعفر ع يقول :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۱
و موسى بن قاسم بجلى، از صباح حذّاء روايت كرده است كه گفت: از موسى بن جعفر شنيدم كه ميفرمود: اگر يكى از شما چون آهنگ سفر ميكرد، بر در خانه خود، بطرف مقصدى كه بسوى آن روى مىآورد، مىايستاد، و سوره فاتحه الكتاب را بطرف جلو و راست و چپ خود، و آية الكرسى را بطرف جلو و راست و چپ خود ميخواند، و آنگاه ميگفت: «خدايا مرا و آنچه را با منست حفظ كن، و مرا و آنچه را با منست سالم بدار، و مرا و آنچه را با منست بوجهى نيكو از جانب خودت بمقصد برسان» هر آينه خدا او را حفظ ميكرد، و هر آينه آنچه را كه با او بود حفظ ميكرد، و خدا او را بسلامت ميداشت، و آنچه را با او بود بسلامت ميداشت، و او را بمقصد ميرساند، و آنچه را با او بود بمقصد ميرساند، راوى گفت: سپس امام گفت: اى صباح، آيا نديدهاى كه شخص مسافر محفوظ مىشود، ولى آنچه با او است محفوظ نميشود؟ و خود سالم ميماند، ولى آنچه با او است سالم نميماند؟ و خود بمقصد ميرسد، ولى آنچه با او است بمقصد نميرسد؟ گفتم: آرى، فدايت شوم.