روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۱۱
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج
و قال الصادق ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۱۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۱۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱
و امام صادق عليه السّلام فرمود: چون شامگاه عرفه فرارسد، خداى عزّ و جلّ دو فرشته را مىفرستد تا با دقّت در چهره مردم بنگرند، و چون مردى را كه هر سال عادت آمدن بحجّ داشت نيابند، يكى از آن دو برفيق خود ميگويد: اى فلان! فلان شخص چه كرده و او را چه رخ داده است كه به حجّ نيامده؟ پس آن ديگر در جواب مىگويد: خداوند بهتر ميداند، آنگاه يكى از آن دو فرشته ميگويند: خدايا اگر فقر، او را از حجّ بازداشته است، پس تو خود او را بىنياز كن، و اگر وامى او را از اين سفر مانع شده تو قرض او را از طرف او اداء فرما، و اگر بيمارى او را بازداشته پس تو خود او را شفا ببخش، و اگر مرگ سدّ راه او شده پس او را بيامرز، و بر او رحمت فرست.