روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-ضَمَانُ الْمُزَكَّى وَ زَكَاةُ النَّقْدَيْنِ وَ مُسْتَحِقُّ الزَّكَاة

: 

وَ قَدْ تَحِلُّ اَلزَّكَاةُ لِصَاحِبِ اَلسَّبْعِمِائَةٍ وَ تَحْرُمُ عَلَى صَاحِبِ اَلْخَمْسِينَ إِذَا كَانَ صَاحِبُ اَلسَّبْعِمِائَةٍ لَهُ عِيَالٌ كَثِيرٌ فَلَوْ قَسَمَهَا بَيْنَهُمْ لَمْ تَكْفِهِ فَلْيُعِفَّ عَنْهَا نَفْسَهُ وَ لْيَأْخُذْهَا لِعِيَالِهِ وَ أَمَّا صَاحِبُ اَلْخَمْسِينَ فَإِنَّهُ تَحْرُمُ عَلَيْهِ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ وَ هُوَ مُحْتَرِفٌ يَعْمَلُ بِهَا وَ هُوَ يُصِيبُ فِيهَا مَا يَكْفِيهِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ تَعَالَى

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۴

و گاهى زكات براى صاحب هفتصد حلال است، و براى صاحب پنجاه حرام است، و اين در صورتى است كه صاحب هفتصد عيال بسيار داشته باشد،به طورى كه اگر آن را ميان ايشان قسمت كند، براى او كفايت نكند، از اين رو ميبايد خودش را از آن معاف دارد، و ميبايد آن را براى عيالش بستاند، و امّا صاحب پنجاه در صورتى كه تنها باشد، و شغل و حرفه‏اى داشته باشد، زكات بر او حرام است و ميبايد در آن حرفه كار كند، و بخواست خداى تعالى در اشتغال به همان حرفه چيزى كه براى امرار معاشش كفايت كند به دست مى‏آورد. و جايز نيست كه چيزى از مال زكات به شرابخواره داده شود.