روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۹
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن علي عن علي بن اسباط عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۴۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۹۷
از امام صادق (ع) كه حسن بن على به عبد الله بن جعفر برخورد و به او فرمود: اى عبد الله، چگونه مؤمن مؤمن باشد با اين كه از قسمت مقدر خشمگين است و خود را زبون يابد با اين كه خدا بر او چنين حكمى كرده است من ضامنم كه هر كه در پندار دلش جز رضا نباشد به درگاه خدا هر دعا كند مستجاب شود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۰۳
امام صادق عليه السّلام فرمود: حسن بن على عليهما السّلام به عبد اللَّه بن جعفر برخورد و باو فرمود اى عبد اللَّه؟ چگونه مؤمن، مؤمن باشد، با آنكه از قسمت مقدر خود ناراضى باشد و مقام خود را كوچك كند، در صورتى كه حاكم بالاى سر او خدا است و من ضامنم براى كسى كه جز خدا در دلش خطور نكند دعا كردنش بدرگاه خدا مستجاب شود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۸۳
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از محمد بن على، از على بن اسباط، از آنكه او را ذكر كردهاند، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود:
«حضرت حسن بن على- عليهماالسّلام- عبداللَّه بن جعفر را ملاقات نمود، و فرمود كه:
اى عبداللَّه! چگونه آن كه اظهار ايمان مىكند مؤمن باشد، و حال آنكه از قسمت خويش خشنود نباشد، و مرتبه خويش را حقير شمارد، و حاكم بر او خدا است، (و غير را مدخليّتى نيست)؟! و من ضامنم از براى كسى كه غير از رضا در دلش درنيايد، آنكه خدا را بخواند و دعا كند، و براى او مستجاب شود» (كه آنچه از آن جناب طلب كند، اجابت فرمايد).