تَلْمِزُوا
«تَلْمِزُوا» از مادّه «لمز» (بر وزن طنز)، به معناى عیب جوئى و طعنه زدن است.
بعضى فرق میان «همز» و «لمز» را چنین گفته اند: «لمز»، شمردن عیوب افراد است در حضور آنها، و «همز»، ذکر عیوب در غیاب آنها است، و نیز گفته اند که «لمز» عیب جوئى با چشم و اشاره است، در حالى که «همز» عیب جوئى با زبان است.
ریشه کلمه
- لمز (۴ بار)
قاموس قرآن
عيب. در قاموس گفته:«اَلَّلمْزُ: اَلْعَيْبُ وَ الْاِشارَةُ بِالْعَيْنِ» در نهايه نيز عيب معنى كرده، در اقرب الموارد آمده: «لَمَزَهُ لَمْزاً: عابَهُ» همچنين است قول طبرسى در مجمع [توبه:58]. بعضى از منافقان در باره صدقات بر تو خرده مىگيرند اگر از آن داده شوند خوشنود گردند. [حجرات:11]. بر خودتان عيب نگيريد، درجاى خود گفته شده مسلمانان از حيث دين به حكم يك پيكراند لذا عيب بر ديگران عيب بر خويشتن است. [همزه:1]. واى بر هر طعنه زن عيب ساز، لمّاز ولمزه به معنى كثيراللمز است.
