تَنَابَزُوا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• نبز (۱ بار)

قاموس قرآن

[حجرات:11]. در مجمع فرموده: نبز بدلقب دادن است در اقرب الموارد گفته: «نَبَزهُ بِكَذا: لَقَّبَهُ بِهِ» و آن در القاب قبيح شايع است در قاموس تنابز را تعاير و تداعى به القاب گفته است معنى آيه: برخودتان عيب نبنديد و با القاب بد يكديگر را نخوانيد يا به همديگر القاب بد ننهيد، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است. در نهج البلاغه خطبه 191 در وصف متقين آمده:« وَلايُنابِزُ بِالْاَلْقابِ وَ لا يُضارُّ بِالْجارِ» محمد عبده آنرا صدا كردن بالقب بد گفته است يعنى متقى مردم را با لقب زشت نمى‏خواند و به همسايه ضرر نمى‏رساند. در نهايه گفته: «اَلتَّنابُزْ: اَلتَّداعى بِالْاَلْقابِ» و از آن است حديث: «اِنَّ رَجُلاً كانَ يُنْبَزُ قَرْقُوراً» يعنى مردى را لقب قرقور داده بودند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ لا بِالْأَلْقَاب بِئْس أَنْفُسَکُم الاِسْم تَلْمِزُوا الْفُسُوق بَعْد الْإِيمَان مِنْهُن مَن خَيْرا لَم يَکُن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...