الشّهُور

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• شهر (۲۱ بار)

قاموس قرآن

ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مى‏شود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مى‏كند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مى‏كند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماه‏هاى‏ تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماه‏هاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

اللّه عِنْد عِدّة تَکْنِزُون إِن اثْنَا کُنْتُم مَا عَشَر فَذُوقُوا شَهْرا فِي لِأَنْفُسِکُم کِتَاب کَنَزْتُم يَوْم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...