الزمر ٣٢
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
الزمر ٣١ | آیه ٣٢ | الزمر ٣٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الصِّدْقِ»: حقیقت و صداقت. «مَثْویً»: جایگاه. اقامتگاه (نگا: آلعمران / نحل / ، عنکبوت / ).
تفسیر
- آيات ۲۱ - ۳۷ سوره زمر
- مراد از اين كه قرآن، «أحسن الحديث» است، چیست؟
- «هدايت»، همه اش، از فضل خداست
- مراد از آیه: «أفَمَن يَتّقِى بِوَجهِهِ سُوءَ العَذَابِ يَومَ القِيَامَة»
- مَثَلى براى بيان حال انسان موحّد و مشرك
- چرا تکذیب کنندگان بر خدا، ستمکارترين مردم هستند؟
- بيان پاداش پرهيزکاران، نزد خداوند
- بحث روايتى
نکات آیه
۱ - دروغ بستن به خدا و تکذیب قرآن و دین حق، بزرگ ترین نوع ظلم است. (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه و کذّب بالصدق) مقصود از «صدق» قرآن و دین حق مى باشد.
۲ - دروغ بستن به خدا و تکذیب قرآن و دین حق، از خصوصیات کافران است. (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه و کذّب بالصدق) مخاطبان آیه شریفه - به قرینه ذیل آیه (مثوًى للکافرین) - کافران مى باشند.
۳ - دروغ پنداشتن و رد کردن سخن حق (قرآن)، بدون تأمل و اندیشه و در آغاز دریافت آن، بزرگ ترین ظلم است. (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه و کذّب بالصدق إذ جاءه) «إذ» براى ظرف زمان ماضى است و گویاى آن است که انکار و تکذیب قرآن، مقارن و همزمان با آمدن این کتاب بود و هیچ فاصله اى میان دریافت قرآن و تکذیب آن وجود نداشت. این حقیقت مى رساند که تکذیب کافران، بدون تأمل و تفکر و با شتاب بود.
۴ - شرک، افترا و دروغ بستن به خداوند، بزرگ ترین ظلم به شمار مى رود. (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه و کذّب بالصدق) یکى از مصادیق مورد نظر دروغ بستن به خدا - با توجه به این که آیه شریفه در ردیف آیات مربوط به مشرکان قرار دارد و نیز این سوره از سوره هاى مکى است و مردم مکه بیشتر مشرک بودند - شریک قائل شدن براى خداوند یکتا است.
۵ - قرآن، سخنى سراسر راست و مطابق با واقع و حق و حقیقت (و کذّب بالصدق) «صدق» به معناى امر مطابق با واقع و حق است و آمدن آن به صورت مصدر، براى افاده مبالغه مى باشد; یعنى، قرآن و دینى که عین حق و نفس صدق است.
۶ - لزوم تأمل و تفکر در سخنان، به هنگام شنیدن آن و اجتناب از داورى شتابزده درباره آن (و کذّب بالصدق إذ جاءه)
۷ - دریافت سخن حق و تکلیف آور، شرط تکلیف و وظیفه مندى (و کذّب بالصدق إذ جاءه)
۸ - ظلم، داراى مراتب گوناگون است. (فمن أظلم)
۹ - جهنم ، جایگاه همیشگى کافران (ألیس فى جهنّم مثوًى للکفرین) «مثوًى» اسم مکان از ماده «ثواء» - به معناى اقامت توأم با استمرار - است; یعنى، جایگاه همیشگى و دائمى.
۱۰ - جهنم، جایگاه همیشگى ستمکارترین انسان ها است. (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه ... ألیس فى جهنّم مثوًى للکفرین) «ال» در «الکافرین» براى جنس و مفید استغراق است که شامل همه افراد کافران مى شود; ولى مى توان گفت مصداق بارز و اصلى کفرپیشگان، همان افرادى است که در صدر آیه از آنان به ستمکارترین انسان ها یاد شده است.
۱۱ - جهنم ، جایگاه همیشگى و مجازات افترازنندگان بر خدا و تکذیب کنندگان قرآن و دین حق (فمن أظلم ممّن کذب على اللّه و کذّب بالصدق ... ألیس فى جهنّم مثوًى للکفرین)
موضوعات مرتبط
- افترا: افترا به خدا ۲; ظلم افترا به خدا ۱، ۴
- تعقل: اهمیت تعقل ۶; تعقل در سخن دیگران ۶; تعقل در قضاوت ۶
- تکلیف: شرایط تکلیف ۷
- جهنم: جاودانان در جهنم ۹، ۱۰، ۱۱
- حق: آثار وصول حق ۷; ظلم تکذیب حق ۳
- دین: تکذیب دین ۲; ظلم تکذیب دین ۱; مکذبان دین ۲; مکذبان دین در جهنم ۱۱
- شرک: ظلم شرک ۴
- ظالمان: ظالمان در جهنم ۱۰
- ظلم: بزرگترین ظلم ۱، ۳، ۴; مراتب ظلم ۱، ۳، ۴، ۸
- قرآن: تکذیب قرآن ۲; حقانیت قرآن ۵; صداقت قرآن ۵; ظلم تکذیب قرآن ۱; مکذبان قرآن ۲; مکذبان قرآن در جهنم ۱۱; ویژگیهاى قرآن ۵
- قضاوت: ترک عجله در قضاوت ۶
- کافران: افتراهاى کافران ۲; صفات کافران ۲; کافران در جهنم ۹
- مفتریان به خدا: مفتریان به خدا در جهنم ۱۱
منابع