نتایج جستجو

به خالق مذکر ۲; سوگند به خالق مؤنث ۲; سوگند به خدا ۳; سوگند به مذکر ۱; سوگند به مؤنث ۱ قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲، ۳ مؤنث: عظمت خلقت مؤنث ۴ مذکر: عظمت خلقت

گوسفند اهلى و وحشى. به تعبیر دیگر، «أَزْواج» جمع «زوج» معمولاً به دو جنس مذکر و مؤنث گفته مى شود، خواه در عالم حیوانات باشد، یا غیر آنها، سپس توسعه داده

به واسطه آن روز از هم شکافته مى شود (توجّه داشته باشید «سماء» هم به صورت مذکر و هم مؤنث مجازى، استعمال مى شود). فطر (۲۰ بار) إِن بِه شِيبا السّمَاء کَان

به طور مؤکد و مبالغه دارد (مانند زیدٌ عَدْلٌ) و چون مصدر است مفرد و جمع، مذکر و مؤنث در آن یکسان مى باشد. برء (۳۱ بار) مِمّا وَ إِنّنِي إِلاّ تَعْبُدُون

که زیبایى، بیش از همه در چشمان، تجلى مى کند، و به این ترتیب، کلمه «حور» بر مذکر و مؤنث هر دو اطلاق مى شود، و مفهوم گسترده اى دارد که همه همسران بهشتى را

تیزرو است که هر لحظه، آمادّه حرکت مى باشد. بعضى گفته اند: «صافِنَات» هم معناى مذکر و هم معناى مؤنث را دارد، بنابراین اختصاص به اسب هاى ماده نخواهد داشت. صفن‌

ضمناً ضمیر در «علیها» در سوره «شورى» به عذاب باز مى گردد. درست است که «عذاب»، مذکر است ولى چون در اینجا به معناى نار و جهنم مى باشد، ضمیر مؤنث به آن بازگشته

این است که، «سبأ» قومى بوده اند، که در آن منطقه مى زیسته اند، زیرا ضمیر جمع مذکر (هم) به آنها باز گشته است. ولى منافاتى میان این دو تفسیر نیست; زیرا ممکن

آیات شامل این کلمه با این که «أَیّام» جمع «یَوْم» مذکر است، صفت آن «مَعْلُومَات» یا «مَعْدُودات» به صورت مؤنث آورده شده (جمع مکسر معمولاً با وصف مؤنث آورده

است زيرا جمعى كه با الف و تاء يا براى مؤنث حقيقى است مثل مؤمنات و يا صفت مذكّر غير عاقل است مثل مرفوعات و منصوبات. ملائكه به صراحت قرآن مؤنث نيستند و آنانكه

باشد نثل [بقره:108]. و يا راه معمولى مثل [بقره:177]. و يا راه ضلالت‏ سبيل مذكّر و مؤنّث هر دو آمده است. نحو [يوسف:108]. كه مؤنث به كار رفته است در اقرب به

reached you? ترتیل: ترجمه: «ضَیْفِ»: مهمانها. این واژه برای مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث بکار می‌رود (نگا: حجر / و ، هود / ). مراد فرشتگانی است که به صورت

انسان ها- که اگر تعداد زنانشان از مردان بیشتر نباشد کمتر نیست - شما تنها با جنس مذکر درمى آمیزید؟ ۵ - هم جنس گرایى، بارزترین نمود بى تقوایى قوم لوط (فاتّقوا اللّه

بار) گردن. در اقرب الموارد گفته:عنق محل اتصال سر به بدن است مذكّر و مؤنّث هر دو آيد مذكّر بودن اكثر است جمع آن اعناق مى‏باشد. [اسراء:29]. دست را به گردنت

به قول داده و در ذيل آيه 18 مزمّل فرموده: لفظ سماء مذكّر است جايز است مذكّر و مؤنث باشد هر كه مذكّر گفته سقف اراده است. مخفى نماند در تمام آيات قرآن افعال

باشد(بر گرفته از مفردات راغب). و ضمیر مفعولى در «ذکره» به «تذکرة» بازمى گردد. مذکر بودن آن که آخر آیات را هماهنگ ساخته به این اعتبار است که «تذکرة» و «ذکر»

کلو (۲ بار) كَلا و كِلْتا دو اسم اند در لفظ مفرد و در معنى تثنيه اولى تأكيد مذكر و دومى تأكيد مؤنث باشد و دائم‏الاضافه‏اند. [كهف:33]. [اسراء:23]. هر يك فقط

بِجَبّار فَمَا الْبَرّ إِنّمَا بِالْقُرْآن يَخْفَى الْأَرْض نَفَعَت هُو لَسْت مُذَکّر سَيَذّکّر إِلَى الذّکْرَى بِنِعْمَة يَخَاف إِنّه نُصِبَت وَعِيد رَبّک نَدْعُوه

آیات شامل این کلمه ليس‌ (۸۹ بار) وَ قُل إِنّمَا الّذِين لِمَن مُذَکّر کَفَرُوا أَ عَلَيْکُم شِيَعا أَنْت مِنْهُم عَلَيْهِم السّلاَم تَقُولُوا مُؤْمِنا

بارگیری... كَلا و كِلْتا دو اسم اند در لفظ مفرد و در معنى تثنيه اولى تأكيد مذكر و دومى تأكيد مؤنث باشد و دائم‏الاضافه‏اند. [كهف:33]. [اسراء:23]. هر يك فقط