ریشه فعل
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۰۸(بار)
قاموس قرآن
(به فتح اول) كاركردن وبه كسر اول كار. در قاموس گفته: «اَلْفِعْلُ بِالْكَسْرِ حَرَكَةُالْاِنْسانِ...وَ بِالْفَتْحِ مَصْدَرٌ...» همچنين است قول فيومى در مصباح. ولى قرآن اين مطلب را تصديق نمىكندو فعل به كسر اول را مصدر بكار برده مثل [انبیاء:73]. عطف «اِقام و ايتاء» بر آن، كه هر دو مصدراند بهترين دليل مصدربودن «فعل» است نه اسم مصدر. فعلة: به فتح اول به معنى دفعه است «كانَتْ مِنْكَ فَعْلَةٌ حَسَنَةُ» از تو يك كار خوبى بود. [شعراء:19]. اين سخن فرعون است به موسى «عليه السلام» مراد از فعلة كشته شدن قبطى است به دست موسى يعنى: و كردى آن كارت را كه كردى حال آن كه بر نعمت ما كافر بودى. فعّال: مبالغه و از اسماء حسنى است و دوبار در قرآن آمدهاست [هود:107]. ايضاً [بروج:16].
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
تَفْعَلُوا | ۹ |
فَافْعَلُوا | ۱ |
يَفْعَلُونَ | ۱۵ |
يَفْعَلُ | ۹ |
يَفْعَلْ | ۷ |
فَعَلْنَ | ۲ |
يَفْعَلُوا | ۲ |
فَعَلُوا | ۴ |
مَفْعُولاً | ۶ |
فَعَلُوهُ | ۵ |
تَفْعَلْ | ۱ |
فَعَلَ | ۷ |
تَفْعَلُوهُ | ۱ |
فَعَلْتَ | ۴ |
نَفْعَلَ | ۱ |
فَعَّالٌ | ۲ |
فَاعِلِينَ | ۶ |
لَفَاعِلُونَ | ۱ |
فَعَلْتُمْ | ۲ |
فَعَلْنَا | ۱ |
تَفْعَلُونَ | ۶ |
لَمَفْعُولاً | ۱ |
فَاعِلٌ | ۱ |
فَعَلْتُهُ | ۱ |
فَعَلَهُ | ۱ |
فِعْلَ | ۱ |
افْعَلُوا | ۱ |
فَاعِلُونَ | ۱ |
فَعْلَتَکَ | ۱ |
فَعَلْتُهَا | ۱ |
فُعِلَ | ۱ |
نَفْعَلُ | ۲ |
افْعَلْ | ۱ |
يُفْعَلُ | ۱ |
يَفْعَلْهُ | ۱ |
يُفْعَلَ | ۱ |