أَسْر
از الکتاب
ریشه کلمه
- سرى (۱۰ بار)
قاموس قرآن
بستن. حبس. گرفتار كردن. ناگفته نماند معنى جامع همان بستن و بسته شدن است. اسير را از آن جهت اسير گويند كه گرفتار و بسته شده است «اُسارى» جمع اسير است یعنى گرفتار شدگان و «تَأسِرون فَریقاً» [احزاب:26] یعنی قسمتى را اسیر و گرفتار میکنید «اُسَراءِ» نیز جمع اسیر است «نَحْنُ خَلَقْناهُمْ وَ شَدَدْنا اَسْرَهُمْ» [انسان:28] يعنى ما آنها را آفريدهايم و تركيب وجودشان را محكم كرديم آنانكه «اَسْر» را در آيه فوق، خلقت معنى كردهاند، مرادشان بايد همان اتصال و تركيب باشد.
