يونس ٦٧
ترجمه
| يونس ٦٦ | آیه ٦٧ | يونس ٦٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُبْصِراً»: روشن (نگا: اسراء / ، نمل / ). «ذلِکَ»: مشارالیه ساختن و پرداختن یا اختلاف شب و روز است. استعمال اسم اشاره بعید، برای بیان علوّ منزلت مشارالیه است. «آیَاتٍ»: نشانه‌های هستی. دلیلها و حجّتهای دالّ بر یگانگی خدا. «یَسْمَعُونَ»: می‌شنوند. مراد پذیرفتن و فهم‌کردن است.
تفسیر
- آيات ۷۰ - ۵۷، سوره يونس
- توضيح معناى مفردات آيه شريفه : ((موعظه ))، ((شفاء لما فى الصدور))، ((هدى)) و ((رحمت ))
- اشاره به معناى ((رحمان )) و ((رحيم )) و مراد از اينكه قرآن براى مؤ منين رحمت است
- توصيف قرآن به بيان جامعى است براى همه آثار طيب و نيكوى قرآن كريم
- مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- وجه اينكه از دادن روزى به ((انزال )) روزى تعبير شده ، با اينكه رزق آدميان در زميناست
- بيان اينكه هر حكمى بايد به اذن خدا باشد. و حكم مختص به خدا است . و طرح دو شبههدر اين زمينه و پاسخ به آن دو شبهه
- حكم خدا منطبق بر فطرت ، هماهنگ با نظام خلقت و همسوى حركت انسان به سوى هدفكمالى او است
- سلطنت و احاطه تام الهى بر اعمال بشر، شهادت و عملى استكامل و فراگيرنده همه اعمال از همه خلايق حتى پيامبر خدا(ص )
- معناى ((ولايت )) و مراد از ولايت خدا
- اشاره به مراتب ايمان و بيان اينكه خداى تعالى ولى مؤ منين است كه از مرتبه بالاىايمان برخوردارند
- توجيه و توضيحى در مورد اينكه خداى ، ترس و اندوهى ندارند و بيان اينكه اطلاق جمله: ((لاخوف عليهم و لا هم يحزنون )) شامل نفى ترس و اندوه هم در دنيا و هم در آخرت مىشود
- بررسى سخن يكى از مفسرين درباره نفى ترس و اندوه اولياى خدا و رد آن گفته
- تسلى دادن به پيامبر (ص ) كه از سخنان جاهلانه مشركين نرنجد زيرا ((عزت از آنخداست )) و ((خدا سميع و عليم است ))
- استدلال براى محال بودن فرزند داشتن خداى تعالى ، در برابر مشركين كه گفتند:((اتخذ اللّه ولدا))
- بحث روايتى ۱۴۰
- چند روايت در مورد مراد از فضل و رحمت خدا در:((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- رواياتى درباره معناى ولايت خدا و وصف اولياءاللّه
- چند روايت در تفسير ((بشرى )) داشتن اولياء اللّه در دنيا و آخرت (لهم البشرى فىالحيوة الدنيا و فى الاخرة )
- چند روايت درباره رؤ يا و اقسام آن
نکات آیه
۱ - خداوند، شب و روز را به خاطر انسان برقرار کرد. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۲ - خداوند شب را تاریک و روز را، روشن قرار داده است. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۳ - خداوند، شب را به منظور آرمیدن و روز را با هدف تلاش و تأمین معاش انسان، برقرار کرده است. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً) به قرینه «مبصراً» لفظ «مظلماً»، بعد از «الّیل» ; و به قرینه «لتسکنوا فیه» جمله «لتعملوا فیه»، بعد از لفظ «مبصراً» مقدر است ; یعنى: هو الذى جعل لکم الّیل مظلماً، لتسکنوا فیه و النهار مبصراً لتعملوا فیه.
۴ - شب و روز، دو نعمت بزرگ الهى و مؤثر در استمرار حیات انسانى (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۵ - شب، ظرفى مناسب براى آرمیدن و روز فرصتى شایسته براى تلاش است. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۶ - ربوبیت و تدبیر امور انسان در دست خداوند است. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۷ - در ربوبیت و تدبیر امور انسان، براى خداوند شریکى نیست. (هو الذى جعل لکم الّیل لتسکنوا فیه و النهار مبصراً)
۸ - شب و روز، داراى نشانه هاى فراوان توحید ربوبى براى شنوایان حق پذیر (هو الذى جعل لکم الّیل ... و النهار ... إن فى ذلک لأیت لقوم یسمعون)
۹ - قرار دادن شب براى آرامش انسانها و روشنایى روز براى تلاش آنان، از نشانه هاى توحید ربوبى است. (هو الذى جعل لکم الّیل ... إن فى ذلک لأیت لقوم یسمعون)
۱۰ - روحیه حرف شنوى و حق پذیرى، شرط بهره مندى از آیات الهى است. (إن فى ذلک لأیت لقوم یسمعون)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: شرایط استفاده از آیات خدا ۱۰
- انسان: فضایل انسان ۱ ; مربى انسان ۶
- توحید: نشانه هاى توحید ربوبى ۸، ۹
- حق: اهمیّت حق پذیرى ۱۰ ; حق پذیران و توحید ۸
- حیات: عوامل تداوم حیات ۴
- خدا: ربوبیت خدا ۶ ; نعمتهاى خدا ۴
- خواب: وقت خواب ۳، ۵
- روز: تلاش در روز ۳، ۵، ۹ ; روز و توحید ربوبى ۸ ; روشنایى روز ۲ ; فلسفه خلقت روز ۱، ۳
- شب: آرامش در شب ۹ ; خواب در شب ۳، ۵ ; تاریکى شب ۲ ; شب و توحید ربوبى ۸ ; فلسفه خلقت شب ۱، ۳
- شرک: نفى شرک ربوبى ۷
- معاش: وقت تأمین معاش ۳
- نعمت: مراتب نعمت ۴ ; نعمت روز ۴ ; نعمت شب ۴
