يس ١٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۵ توسط Adel (بحث | مشارکت‌ها) (←‏تفسیر)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
کپی متن آیه
قَالُوا مَا أَنْتُمْ‌ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنَا وَ مَا أَنْزَلَ‌ الرَّحْمٰنُ‌ مِنْ‌ شَيْ‌ءٍ إِنْ‌ أَنْتُمْ‌ إِلاَّ تَکْذِبُونَ‌

ترجمه

امّا آنان (در جواب) گفتند: «شما جز بشری همانند ما نیستید، و خداوند رحمان چیزی نازل نکرده، شما فقط دروغ می‌گویید!»

ترتیل:
ترجمه:
يس ١٤ آیه ١٥ يس ١٦
سوره : سوره يس
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنْ أَنتُمْ إِلاّ ...»: (نگا: ابراهیم / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - مردم انطاکیه، پیامبران الهى را انسان هایى همانند خود مى دانستند و هیچ برترى و امتیازى براى آنان قائل نبودند. (قالوا ما أنتم إلاّ بشر مثلنا) تصریح مردم انطاکیه به مثل و مانند خود بودنِ پیامبران، بیانگر نکته یاد شده است.

۲ - مردم انطاکیه، مسؤولیت پیامبرى را در شأن انسان نمى دانستند و او را شایسته تلقى وحى از جانب خداوند نمى انگاشتند. (قالوا ما أنتم إلاّ بشر مثلنا) برداشت یاد شده از آن جا است که آیه شریفه، در مقام بیان علل و انگیزه هاى تکذیب رسولان الهى از جانب مردم است; همان طور که به این نکته در ذیل آیه تصریح شده است: «ما أنزل الرحمان من شىء إن أنتم إلاّ تکذبون».

۳ - انسان بودن، دلیل رد رسالت رسولان و نادرستى ادعاهاى آنان، در دیدگاه مردم انطاکیه (قالوا ما أنتم إلاّ بشر مثلنا)

۴ - پیامبران الهى، بشرى هم چون دیگر انسان هاى عصر خویش بودند. (قالوا ما أنتم إلاّ بشر مثلنا)

۵ - مردم انطاکیه، نزول چیزى را از ناحیه خداوند رحمان براى عالم دنیا و پدیده هاى آن (انسان و...)، ممکن نمى دانستند. (و ما أنزل الرحمن من شىء)

۶ - مردم انطاکیه، نزول وحى و آمدن پیامى از جانب خداى رحمان بر پیامبران فرستاده شده به سوى خویش را، انکار مى کردند. (و ما أنزل الرحمن من شىء) برداشت یاد شده مبتنى بر این نکته است که چون آیه شریفه در مقام بیان علتِ انکار وحى از سوى کافران است، مقصود از «شىء» همان وحى خواهد بود.

۷ - مردم انطاکیه، به وجود خدا و رحمانیت او معتقد بودند.* (و ما أنزل الرحمن من شىء) تصریح مردم انطاکیه به صفت رحمانیت خدا حاکى از اعتقاد آنان به این حقیقت است.

۸ - رحمان، از اوصاف خداوند است. (الرحمن)

۹ - فرستادن پیامبران، همراه با پیامِ تکلیف آفرین، مخالف رحمانیت خداوند در دیدگاه مردم انطاکیه بود. (و ما أنزل الرحمن من شىء) برخى از مفسران برآنند که ذکر رحمانیت خداوند از سوى مردم انطاکیه، مى تواند به این جهت باشد که آنان، فرستادن پیامبر را ناسازگار با رحمانیت خدا مى پنداشتند; زیرا آمدن پیامبران نوعاً همراه با تکلیف بوده و آنان این کار را با رحمانیت خدا ناسازگار مى دانستند.

۱۰ - هر سه پیامبر فرستاده شده به سوى مردم انطاکیه، مورد تکذیب آنان قرار گرفتند. (إذ أرسلنا إلیهم اثنین فکذّبوهما فعزّزنا بثالث... قالوا ...إن أنتم إلاّتکذبون)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: رحمان ۸
  • انبیا: بشر بودن انبیا ۱، ۴; تکذیب انبیا ى انطاکیه ۱۰; تکذیب برترى انبیا ۱; موانع بعثت انبیا ۹
  • انطاکیه: بینش اهل انطاکیه ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۹; تاریخ انطاکیه ۱۰; تکذیبگرى اهل انطاکیه ۱۰; خداشناسى اهل انطاکیه ۷; عقیده اهل انطاکیه ۷
  • تکلیف: موانع تکلیف ۹
  • خدا: آثار رحمانیت خدا ۹
  • عقیده: عقیده به رحمانیت خدا ۷
  • نبوت: مکذبان نبوت بشر ۲، ۳
  • وحى: مکذبان وحى ۵، ۶

منابع