آل عمران ٣٠
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
آل عمران ٢٩ | آیه ٣٠ | آل عمران ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُحْضَراً»: حاضر و آماده (نگا: کهف / ). حال (ما) است. «أَمَداً بَعِیداً»: فاصله زیاد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۲ - ۲۸ آل عمران
- معناى جمله ((مؤ منان كافران را اولياى خود نگيرند))
- تضاد دو صفت كفر و ايمان به دارندگان آنها سرايت مى كند
- مراد از كلمه ((دون )) در جمله ((من دون المؤ منين ))
- جمله اى كه دلالت بر جواز و مشروعيت ((تقيه )) مى كند
- تهديد و تحزير شديد به كسانى كه كافران را ولى و دوست مى گيرند
- خداوند هميشه عالم است نه فقط روز قيامت
- سخنى درباره ((حب )) و ((دوست داشتن خدا)) درذيل جمله : ((ان كنتم تحبون اللّه ...))
- حب چيست و چه آثارى دارد؟
- لازمه دوست داشتن خدا، قبول دين او و اطاعت و تسليم در برابر او است
- معناى آيه ((ان كنتم تحبون اللّه ...))
- مغفرت الهى و در نتيجه ، افاضه رحمت الهى ، اثر نزديكى خدا به بنده است
- چهار نكته كه از آيات كريمه گذشته استفاده شد
- بحث روايتى
- چند روايت درباره حب خدا
نکات آیه
۱ - تجلى علم و قدرت حق، در روزى که هر کس کردار خویش را حاضر مى یابد. (قل ان تخفوا ... یعلمه اللّه ... و اللّه على کل شىء قدیر. یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضراً) بنابراینکه «یوم تجد»، ظرف براى «یعلمه اللّه» و «قدیر» باشد.
۲ - بازگشت انسان به سوى خدا، در روزى که هر کس کردار خویش را حاضر مى یابد. (و الى اللّه المصیر ... یوم تجد کل نفس ما عملت) بنابراینکه «یوم تجد»، متعلّق به «المصیر» در «و الى اللّه المصیر» باشد.
۳ - قیامت، روز تحقق عقاب و قهر الهى و یافتن اعمال خیر و شر (و یحذّرکم اللّه نفسه ... یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر ... من سوء)
۴ - بقاى اعمال نیک و بد آدمى، در نظام هستى (تجد کل نفس ما عملت من خیر محضراً ... من سوء) یافتن خود اعمال در قیامت «تجد کل نفس ما عملت»، فرع بر وجود آن است; بنابراین اعمال انسان در نظام هستى، باقى مى ماند و از بین نمى رود.
۵ - قیامت، روز حضور نفس اعمال نیک و بد آدمى در پیش او (یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضراً ... من سوء) چون اسناد احضار به خود اعمال (ما عملت) است ; نه به پاداش و جزاى آن.
۶ - قیامت، روز دریافتِ کیفر و پاداشِ اعمال نیک و بد* (یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر ... من سوء) بنابراینکه «ما عملت»، به معناى «جزاء ما عملت» باشد.
۷ - بدکاران در قیامت آرزو مى کنند کاش میان آنان و عملشان، زمان بى حدى فاصله بود. (و ما عملت من سوء تودّ لو اَنّ بینها و بینه امداً بعیدا)
۸ - بیزارى شدید بدکاران، از کردار خویش در قیامت (تودّ لو انّ بینها و بینه امداً بعیداً)
۹ - اختیارى بودن اعمال انسان، مورد پذیرش او در قیامت (تودّ لو انّ بینها و بینه امداً بعیداً) از اینکه انسان دوست دارد میان او و عملش فاصله باشد و نمى گوید مجبور بودم، معلوم مى شود که انسان مى پذیرد اعمالش، اختیارى بوده است.
۱۰ - انسان در انجام اعمال نیک و بد، مجبور نیست. (تودّ لو انّ بینها و بینه امداً بعیداً) در روز قیامت که روز کشف حقایق است، قبول عمل به عنوان کرده خویش، دلیل بر عدم جبر است.
۱۱ - قیامت، روز اندوه و افسوس بدکاران (تودّ لو انّ بینها و بینه امداً بعیداً)
۱۲ - اعتقاد به حضور اعمال نیک و بد آدمى در قیامت، عامل پرهیز از قهر خداوند (یوم تجد کلّ نفس ... و یحذرکم اللّه نفسه)
۱۳ - خداوند بندگان را از نافرمانى خود بر حذر مى دارد. (و یحذرکم اللّه نفسه)
۱۴ - ترس از خدا، مایه ترک کردار بد (و ما عملت من سوء تودّ ... و یحذرکم اللّه نفسه)
۱۵ - رأفت گسترده الهى بر بندگان (و اللّه رءوف بالعباد)
۱۶ - محبّت و رأفت خداوند نسبت به بندگان، علت هشدارهاى لازم به آنان (و یحذرکم اللّه ... و اللّه رءوف بالعباد)
۱۷ - آمیختن بیم و امید، از روشهاى قرآن براى تربیت انسانها (و یحذرکم اللّه ... و اللّه رءوف بالعباد)
۱۸ - خداوند، رءوف است. (و اللّه رءوف بالعباد)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: رءوف ۱۸
- اطاعت: ۱۳
- امیدوارى: ۱۷
- انسان: اختیار انسان ۹، ۱۰ ; فرجام انسان ۲
- انگیزش: عوامل انگیزش ۱۲، ۱۴
- ایمان: آثار عملى ایمان به آخرت ۱۲ ; ایمان و عمل ۱۲
- تربیت: روش تربیت ۱۷ ; نظام تربیت ۱۷
- ترس: ۱۷ آثار ترس ۱۴ ; ترس از خدا ۱۲ ; ترس پسندیده ۱۴
- جبر و اختیار: ۹
- جهان بینى و ایدئولوژى: ۱۲
- خدا: رأفت خدا ۱۵، ۱۶ ; عذاب خدا ۳ ; علم خدا ۱ ; غضب خدا ۳، ۱۲ ; قدرت خدا ۱ ; محبّت خدا ۱۶ ; هشدارهاى خدا ۱۳، ۱۶
- عصیان: ۱۳
- عمل: ۱۲ بقاى عمل ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۱۲ ; پاداش عمل ۶ ; عمل صالح ۳، ۴، ۱۰ ; عمل ناشایست ۳، ۴، ۷، ۸، ۱۰، ۱۴
- قیامت: آرزو در قیامت ۷ ; انسانها در قیامت ۹ ; اندوه در قیامت ۱۱ ; حسرت در قیامت ۷، ۱۱ ; ظهور حقایق در قیامت ۱ ; گناهکاران در قیامت ۷، ۸، ۱۱ ; ویژگیهاى قیامت ۳، ۵، ۶
- کیفر و پاداش: ۳، ۶
- گناه: ۸
- گناهکاران: ۷، ۸، ۱۱ آرزوى گناهکاران ۷ ; پشیمانى گناهکاران ۸
منابع