البروج ٩
ترجمه
البروج ٨ | آیه ٩ | البروج ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُلْکُ»: سلطنت. سرزمین. «شَهِیدٌ»: حاضر. گواه (نگا: آلعمران / ، مائده / حجّ / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۲، سوره بروج
- اشاره به مضامين سوره مباركه بروج
- مراد از ذات البروج بودن آسمان
- مقصود از ((شاهد)) در ((و شاهد و مشهود))رسول اللّه (صلى الله عليه و آله ) و مراد از ((مشهود)) شكنجه هاى كفّار به مؤ منين وثواب و كيفر اخروى هر كدام است
- اقوال عديده مفسرين درباره مراد از ((شاهد و مشهود))
- اقوال از ((اصحاب الاخدود)) و معناى ((قتل اصحاب الاءخدود))
- آنچه آوردن اوصاف : عزيز، حميد، مالكيّت سموات وارض و شهيد بودن بر هر چيز براىخداوند در آيه : ((و ما نقموا منهم ...)) افاده مى كند
- تهديد شكنجه كنندگان مؤ منين و مؤ منات به عذاب جهنّم و عذاب حريق
- توضيح تعليل شديد بودن بطش پروردگار به اينكه او مبدء و معيد است
- اشاره به چند صفت از صفات خداوند در ارتباط با وعده و وعيد او به اهل بهشت و دوزخ
- رواياتى درباره مراد از((و شاهد و مشهود)) داستان اصحاب اخدود، وصف لوح محفوظ،و...)
- رواياتى در داستان اصحاب اخدود در ذيل ((قتل اصحاب الاخدود))
- رواياتى در وصف لوح محفوظ
نکات آیه
۱ - حاکمیت و مالکیت بر آسمان ها و زمین، مخصوص خداوند است. (له ملک السموت و الأرض) «مُلک» اسم مصدر و به معناى بر عهده داشتن سلطنت است (مصباح). هر جا کلمه «مُلک» به کار رود، مستلزم «مِلک» (مالکیت) نیز خواهد بود. (مفردات راغب)
۲ - تعدد آسمان ها، در جهان هستى (السموت)
۳ - تنها کسى مى تواند شکست ناپذیر و ستوده کردار باشد که بر تمامى آسمان ها و زمین، سیطره داشته و حکمرانى کند. (العزیز الحمید . الذى له ملک السموت و الأرض) وصف «الذى له ...»، مى تواند توجیه گر دو وصف قبلى باشد. تغییر عبارت - که موصول و صله جایگزین صفت مشبهه شده است - مؤید برداشت بالا است.
۴ - خداوند، بر همه چیز گواه و از همه چیز آگاه است. (و اللّه على کلّ شىء شهید) «شهادة»، در اصل به معناى خبر دادن از چیزى است که شخص آن را مشاهده کرده و نزد آن حاضر بوده است (نهایه ابن اثیر). گواه بودن خداوند بر همه چیز، مستلزم آگاهى او از آنها است.
۵ - رفتار اصحاب اخدود با مؤمنان و کردار تمام مجرمان، از خداوند مخفى نبوده و حسابرسى خواهد شد. (و اللّه على کلّ شىء شهید) بیان گواه بودن و آگاهى خداوند، تهدید مجرمان به رسیدگى به کردارشان است.
۶ - پایدارى مؤمنان در عصر اصحاب اخدود، بر ایمان خویش تا نیل به شهادت، در محضر خداوند بوده و به آن رسیدگى خواهد شد. (و اللّه على کلّ شىء شهید) بیان گواه بودن خداوند، براى مجرمان تهدید و براى مؤمنان وعده به پاداش است.
۷ - حاکمیت و مالکیت خداوند بر تمام هستى و علم مطلق او، دلیل حقانیت عقیده مؤمنان به او است. (إلاّ أن یؤمنوا باللّه ... الذى له ملک السموت و الأرض و اللّه على کلّ شىء شهید) «سماوات و أرض»، کنایه از تمام هستى است و «الذى ...» وصف دیگرى براى خداوند است و به علت ایمان مؤمنان اشاره دارد. تصریح به کلمه «اللّه» و نیاوردن ضمیر (در آخرین جمله آیه)، هر چند که نشانگر استقلال این جمله از ماقبل و نظر داشتن آن به کار هر دو گروه است - نه خصوص مؤمنان - ولى علت ایمان مؤمنان را نیز کامل مى سازد.
۸ - اصحاب اخدود، در رفتار خود با مؤمنان، هیچ توجیه و دستاویز قابل قبولى نداشتند. (و ما نقموا منهم إلاّ أن یؤمنوا باللّه ... الذى ... على کلّ شىء شهید) برشمردن اوصاف خاص خداوند در بیان اندیشه مؤمنان، تعریض به اصحاب «اخدود» است که: آیا مى توان ایمان به خدایى با این اوصاف را جرم دانست؟
موضوعات مرتبط
- آسمان: آثار حاکمیت بر آسمان ها ۳; تعدد آسمان ها ۲; حاکم آسمان ها ۱; مالک آسمان ها ۱
- آفرینش: حاکم آفرینش ۷; مالک آفرینش ۷
- اصحاب اخدود: استقامت مؤمنان دوران اصحاب اخدود ۶; بى منطقى اصحاب اخدود ۸; حسابرسى اصحاب اخدود ۵; شهادت مؤمنان دوران اصحاب اخدود ۶; قصه اصحاب اخدود ۶
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱
- خدا: آثار حاکمیت خدا ۷; آثار مالکیت خدا ۷; اختصاصات خدا ۱; حاکمیت خدا ۱ گواهى خدا ۴; مالکیت خدا ۱; محضر خدا ۶; وسعت علم خدا ۴; وسعت نظارت خدا ۵
- زمین: آثار حاکمیت بر زمین ۳; حاکم زمین ۱; مالک زمین ۱
- شکست ناپذیرى: عوامل شکست ناپذیرى ۳
- عقیده: حقانیت عقیده به خدا ۷
- مجرمان: حسابرسى مجرمان ۵