روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۲۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

بعض اصحابنا رفعه عن محمد بن سنان عن داود بن كثير الرقي قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ‏ مَا مَعْنَى اَلسَّلاَمِ عَلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ‏ فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا خَلَقَ‏ نَبِيَّهُ‏ وَ وَصِيَّهُ وَ اِبْنَتَهُ وَ اِبْنَيْهِ وَ جَمِيعَ‏ اَلْأَئِمَّةِ وَ خَلَقَ شِيعَتَهُمْ أَخَذَ عَلَيْهِمُ اَلْمِيثَاقَ وَ أَنْ يَصْبِرُوا وَ يُصَابِرُوا وَ يُرَابِطُوا وَ أَنْ يَتَّقُوا اَللَّهَ وَ وَعَدَهُمْ أَنْ يُسَلِّمَ لَهُمُ‏ اَلْأَرْضَ اَلْمُبَارَكَةَ وَ اَلْحَرَمَ اَلْآمِنَ‏ وَ أَنْ يُنَزِّلَ لَهُمُ‏ اَلْبَيْتَ اَلْمَعْمُورَ وَ يُظْهِرَ لَهُمُ اَلسَّقْفَ اَلْمَرْفُوعَ وَ يُرِيحَهُمْ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ اَلْأَرْضِ اَلَّتِي يُبَدِّلُهَا اَللَّهُ مِنَ اَلسَّلاَمِ‏ وَ يُسَلِّمُ مَا فِيهَا لَهُمْ‏ لاََ شِيَةَ فِيهََا قَالَ لاَ خُصُومَةَ فِيهَا لِعَدُوِّهِمْ وَ أَنْ يَكُونَ لَهُمْ فِيهَا مَا يُحِبُّونَ وَ أَخَذَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَى جَمِيعِ‏ اَلْأَئِمَّةِ وَ شِيعَتِهِمُ اَلْمِيثَاقَ بِذَلِكَ وَ إِنَّمَا اَلسَّلاَمُ عَلَيْهِ تَذْكِرَةُ نَفْسِ اَلْمِيثَاقِ وَ تَجْدِيدٌ لَهُ عَلَى اَللَّهِ لَعَلَّهُ أَنْ يُعَجِّلَهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ يُعَجِّلَ اَلسَّلاَمَ لَكُمْ بِجَمِيعِ مَا فِيهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۹۷

داود بن كثير رقي گويد: به امام صادق (ع) گفتم: درود بر رسول خدا (ص) چه معنى دارد؟ در پاسخ فرمود: به راستى چون خدا تبارك و تعالى پيغمبر خود را با وصى او و دخترش و پسرش و همه ائمه را آفريد و شيعيان آنها را هم آفريد، از آنها پيمان گرفت و اينكه بايد شكيبا باشند و در برابر دشمنان ايستادگى كنند و مرز دارى نمايند و اين كه پرهيزكار باشند نسبت به خدا و به آنها وعده داد كه سرزمين پر بركت را با حرم امن به آنها تسليم كند و بيت المعمور را براى آنها فرود آورد و سقف افراشته را براى آنها عيان كند و آنها را از دشمنان آسوده سازد، و براى آنها پديد كند زمينى را كه بجاى اين زمين گذارد با صلح و سلامتى و سالم دارد آنچه در آن است براى آنها، هيچ لكه سياهى در آن نباشد. فرمود: يعنى ستيزه‏اى از دشمن در آن نماند و اين كه در آن باشد هر چه را بخواهند و دوست دارند و رسول خدا (ص) از همه ائمه و شيعيانشان پيمان براى اين موضوع گرفت (از همه امت و شيعه‏هاى ما پيمان بر اين موضوع گرفت خ ل) و همانا درود و سلام بر آن حضرت يادآورى اين پيمان و تجديد آن است بر خداوند تا شايد خدا عز و جل در انجام آن تعجيل كند و بشتابد به آماده كردن صلح و سلامت براى شما نسبت به همه آنچه در جهان است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۴۵

داود بن كثير رقى گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: معنى سلام بر رسول خدا چيست؟ فرمود: چون خداى تبارك و تعالى (در عالم ارواح) پيغمبرش را و وصى او و دختر و دو پسرش و امامان ديگر و همه شيعيان را خلق فرمود، از آنها پيمان گرفت كه (در بلاها) صبر كنند و (در برابر دشمنان خدا و هواى نفس) پايدارى كنند و (جان خود و اسبان خويش را) در مرزها و سرحدها به بندند و از خدا پروا كنند. و خدا (در مقابل اين امور) بآنها وعده فرمود كه زمين مبارك (مدينه يا بيت المقدس) و حرم امن (مكه) را تسليمشان كند و بيت المعمور (فرشتگان يا خاندان ائمه) را برايشان بياورد و سقف افراشته (تمام آسمانها و عرش يا بركات آسمان) را بآنها بنماياند و ايشان را از دشمنشان آسوده كند و هم از آفات زمين كه خدا بجهت سلامتى آنها از شرور تبديل فرموده [و زمينى را كه خدا دگرگونش كرده از جمله سلامت است‏] و آنچه را در زمين است براى آنها سالم دارد و لكه‏اى در آن نباشد- يعنى در زمين ناسازگارى با دشمن وجود نداشته باشد- و هر چه را دوست داشته باشند، در زمين براى آنها موجود باشد. و پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله از همه امامان و شيعيانشان اين پيمان را گرفت و سلام بر آن حضرت يادآورى اين پيمان و تجديد آنست بر خداوند (تا خدا فرستادن سلام را بر آن حضرت تجديد كند) و تا شايد خداى جل و عز در رسيدن وقت اين پيمان تعجيل كند و سلامت و سازش را با تمام آنچه در پيمان بود، براى شما بشتاب آماده كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۵۷

بعضى از اصحاب ما روايت كرده و آن را مرفوع ساخته از محمد بن سنان، از داود بن كثير رِقّى كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: چيست معنى سلام بر رسول خدا؟ حضرت فرمود كه: «چون خداى تبارك و تعالى پيغمبر خود و وصىّ و دختر و دو پسر آن حضرت و جميع ائمّه را آفريد و شيعيان ايشان را خلق فرمود، بر ايشان پيمان گرفت و آن‏كه صبر كنند، و يكديگر را بر صبر بدارند، و ساخته و آماده باشند براى مقاتله با دشمنان دين (و يا اسبان و اسلحه را مهيّا كنند از براى حفظ سر حدّ اسلام تا اذيّت كفّار را از همه مسلمانان باز دارند و بيضه اسلام را محافظت نمايند) و از خدا بپرهيزند و با ايشان وعده فرمود كه زمين مبارك و حرم صاحب ايمنى را از براى ايشان وا گذارد، و بيت المعمور را از براى ايشان فرود آورد، و سقف برافراشته را از براى ايشان ظاهر گرداند، و ايشان را از دشمنان ايشان در آسايش اندازد، زمينى كه خدا آن را بدل مى‏كند از زمين دار السّلام است، و آنچه را كه در آن است به ايشان وا گذارد «لا شِيَةَ فِيها» «۱»، يعنى: هيچ رنگ ديگر در آن نباشد». و حضرت فرمود كه: «هيچ خصومتى از براى دشمنان ايشان در آن نباشد، و آن‏كه از براى ايشان در آن، آنچه دوست مى‏دارند، موجود باشد. و رسول خدا صلى الله عليه و آله بر جميع ائمّه و شيعيان ما (و در بعضى از نسخ كافى، و شيعيان ايشان يعنى: شيعيان ائمّه) پيمان به اين امر گرفت، و جز اين نيست كه آن حضرت عليه السلام يادداشتِ خودِ اين پيمان و تازه نمودن آن است بر خداى تعالى، شايد كه آن جناب جلّ و عزّ آن را تعجيل فرمايد، و واگذاشتن و تسليم نمودن همه آنچه را كه در آن است به شما تعجيل فرمايد». __________________________________________________

(۱). بقره، ۷۱.