الزخرف ٢٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

مگر آن کسی که مرا آفریده، که او هدایتم خواهد کرد!»

|مگر آن كس كه مرا آفريد كه البته او به زودى مرا هدايت خواهد كرد
مگر [از] آن كس كه مرا پديد آورد؛ و البته او مرا راهنمايى خواهد كرد.»
و جز آن خدایی که مرا آفریده و البته مرا هدایت خواهد کرد نمی‌پرستم.
مگر کسی که مرا آفریده، که یقیناً او مرا هدایت می کند،
مگر آن كه مرا آفريده، كه او راهنماييم خواهد كرد.
مگر از کسی که مرا آفریده است و همو مرا هدایت فرماید
مگر آن [خداى‌] كه مرا آفريده كه او مرا راهنمايى خواهد كرد.
بجز آن معبودی که مرا آفریده است. (او را خواهم پرستید) چرا که او مرا (به راه حق) رهنمود خواهد کرد.
«مگر آن که بر فطرت (توحیدی)ام آفرید. پس (هم) او مرا همواره به زودی راهنمایی خواهد کرد.»
مگر آنکه مرا آفرید که او زود است رهبریم کند


الزخرف ٢٦ آیه ٢٧ الزخرف ٢٨
سوره : سوره الزخرف
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَطَرَنِی»: مرا از نیستی به هستی آورده است. «سَیَهْدِینِ»: مرا هدایت خواهد کرد. یاء ضمیر حذف شده است. فعل مضارع با وجود حرف استقبال، در اینجا برای استمرار حال و آینده است. چرا که همین واژه در سوره شعراء، آیه بدون آن آمده است و قصّه یکی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ابراهیم(ع)، منادى توحید و یکتاپرستى (إلاّ الذى فطرنى فإنّه سیهدین)

۲ - تنها معبودى شایسته پرستش است که سامان بخش وجود انسان و آفریدگار سرشت آدمى است. (إلاّ الذى فطرنى)

۳ - خداوند، خالق و آفریدگار ذات و سرشت انسان (إلاّ الذى فطرنى)

۴ - اعتقاد پدر و قوم ابراهیم(ع) به پرستش خداوند در کنار پرستش بت ها و عناصر بى جان (براء ممّا تعبدون . إلاّ الذى فطرنى) برداشت یاد شده، براین پایه استوار است که «إلاّ» در استثناى متصل به کار رفته باشد.

۵ - خداوند، به دلیل خالقیت و آفرینندگى اش، شایسته عبادت و پرستش است. (إنّنى براء ممّا تعبدون . إلاّ الذى فطرنى)

۶ - هدایت انسان ها، از شؤون خالقیت خداوند است. (الذى فطرنى فإنّه سیهدین)

۷ - اعتقاد راسخ حضرت ابراهیم(ع)، به برخوردار شدن از هدایت الهى در پرتو برائت از شرک و بت پرستى (إنّنى براء ممّا تعبدون ... فإنّه سیهدین)

۸ - تمامى انسان ها، حتى پیامبران بزرگ الهى، نیازمند امداد و هدایت الهى اند. (فإنّه سیهدین)

۹ - انسان یکتاپرست و گام نهاده در مسیر حق، همواره مورد حمایت و برخوردار هدایت هاى نوین (فإنّه سیهدین)

۱۰ - انسان یکتاپرست و دلبسته به خداى یکتا، همواره متکى به او و امیدوار به رهگشایى هاى او (فإنّه سیهدین)

۱۱ - ایمان به توحید و خداى یگانه، آغاز راه بوده و در ادامه آن انسان نیازمند راهنمایى از سوى خداوند است. (إلاّ الذى فطرنى فإنّه سیهدین)

۱۲ - شأن هدایت گرى، شایسته آفریدگارى که سرشت انسان را پدید آورده و از خواست ها و نیازهاى او آگاه است. (إلاّ الذى فطرنى فإنّه سیهدین) تفریع هدایت بر جنبه آفریدگارى و سرشت آفرینى خداوند، حکایت از مطلب یاد شده دارد.

۱۳ - ادراک فطرى انسان از خداوند، نیازمند تکمیل و تقویت به وسیله هدایت وحیانى* (إلاّ الذى فطرنى فإنّه سیهدین) از سخن ابراهیم(ع)، استفاده مى شود که آن حضرت قبل از برخوردارى از هدایت هاى ویژه و فزون تر، با دلایل عقلى و فطرى ره به خدا برده بود; اما آن را کافى نمى دانست و منتظر هدایتى فزون تر بود. این هدایت مى توانست از ناحیه وحى یا به صورت دیگر در اختیار او قرار گیرد.

موضوعات مرتبط

  • آزر: بت پرستى آزر ۴; خداپرستى آزر ۴; شرک عبادى آزر ۴; عقیده آزر ۴
  • ابراهیم(ع): دعوت ابراهیم(ع) ۱; زمینه هدایت ابراهیم(ع) ۷; عقیده ابراهیم(ع) ۷
  • الوهیت: ملاک الوهیت ۲
  • امیدوارى: امیدوارى به هدایتهاى خدا ۱۰
  • انبیا: نیازهاى معنوى انبیا ۸
  • انسان: خالق انسان ۳، ۱۲; زمینه هدایت انسان ها ۶; فطرت انسان ۳، ۱۲; نیازهاى معنوى انسان ۸، ۱۱
  • ایمان: ایمان به توحید ۱۱
  • تبرى: آثار تبرى از بت پرستى ۷; آثار تبرى از شرک ۷
  • توحید: دعوت به توحید ۱
  • خدا: آثار خالقیت خدا ۵، ۶; آثار هدایتگرى خدا۱۲; خالقیت خدا ۳، ۱۲; شؤون خدا ۶، ۱۲; خدا شناسى فطرى ۱۳; علم خدا ۱۲
  • عبادت: زمینه عبادت خدا ۵
  • فطرت: نقش فطرت ۱۳
  • قوم ابراهیم: بت پرستى قوم ابراهیم ۴; خداپرستى قوم ابراهیم ۴; شرک عبادى قوم ابراهیم ۴; عقیده قوم ابراهیم ۴
  • معبودراستین: خالقیت معبودراستین ۲
  • موحدان: اتکاى موحدان ۱۰; امیدوارى موحدان ۱۰; حمایت از موحدان ۹; هدایت پذیرى موحدان ۹
  • نیازها: نیاز به امدادهاى خدا ۸; نیاز به هدایتهاى خدا ۸، ۱۱
  • وحى: نقش وحى ۱۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الزخرف_٢٧&oldid=116640»