غافر ١١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آنها می‌گویند: «پروردگارا! ما را دو بار میراندی و دو بار زنده کردی؛ اکنون به گناهان خود معترفیم؛ آیا راهی برای خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟»

|مى‌گويند: پروردگارا! ما را دوبار ميراندى و دوبار زنده كردى. حالا به گناهانمان اعتراف كرديم، پس آيا راهى به سوى خروج [از آتش‌] هست
مى‌گويند: «پروردگارا، دو بار ما را به مرگ رسانيدى و دو بار ما را زنده گردانيدى. به گناهانمان اعتراف كرديم؛ پس آيا راه بيرون‌شدنى [از آتش‌] هست؟»
در آن حال کافران گویند: پروردگارا، تو ما را دو بار بمیراندی و باز زنده کردی (یک بار در دنیا میراندی و در قبور و عالم برزخ زنده کردی، دوم بار در قبور میراندی و به قیامت زنده کردی) تا ما به گناهان خود اعتراف کردیم، آیا اینک ما را راهی هست که از این عذاب دوزخ بیرون آییم؟
می گویند: پروردگارا! دوبار ما را میراندی و دوبار زنده کردی، اکنون به گناهانمان معترفیم، پس آیا راهی برای بیرون آمدن [از دوزخ] هست؟
مى‌گويند: اى پروردگار ما، ما را دوبار ميرانيدى و دوبار زنده ساختى و ما به گناهانمان اعتراف كرده‌ايم. آيا بيرون‌شدن را راهى هست؟
گویند پروردگارا ما را دوبار میراندی و دوبار زنده کردی، ما به گناهانمان اعتراف کرده‌ایم، پس آیا برای بیرون رفتن [از اینجا] راهی هست؟
گويند: پروردگارا، ما را دو بار بميراندى و دو بار زنده گرداندى- اكنون به زندگانى آخرت يقين كرديم-، اينك به گناهانمان اقرار داريم، پس آيا هيچ راهى به سوى بيرون شدن [از اين دوزخ‌] هست؟
کافران می‌گویند: پروردگارا! ما را دوبار میرانده‌ای و دوبار زنده کرده‌ای، و ما (در این مرگها و حیاتها به قدرت تو پی برده‌ایم و همه چیز را فهمیده‌ایم، اکنون) به گناهان خود اعتراف می‌کنیم، آیا راهی برای خارج شدن (از دوزخ و بازگشت به دنیا و جبران مافات) وجود دارد؟!
گفتند: «پروردگارمان! دوبار ما را میراندی و دوبار ما را زنده کردی، پس به گناهانمان اعتراف کردیم. پس آیا راه بیرون شدنی (از آتش) هست‌؟»
گفتند پروردگارا می‌راندی ما را دوبار و زنده ساختی ما را دوبار پس اعتراف کردیم به گناهان خویش آیا هست بسوی بازگشت راهی‌


غافر ١٠ آیه ١١ غافر ١٢
سوره : سوره غافر
نزول : ١٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ»: دو بار ما را میرانده‌ای. مراد از میراندن اوّل، آفرینش خاک بی‌جان انسان از عدم محض است (نگا: بقره / )، و مراد از میراندن دوم، مرگ بعد از پایان عمر است. «أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ»: دو بار ما را زندگی بخشیده‌ای. مراد از حیات دوم، زنده گرداندن اموات پس از پایان جهان و سر بر آوردن از گورها به هنگام رستاخیز است. اشاره دوزخیان به دو بار میراندن و زنده گرداندن شاید بدین خاطر باشد که می‌خواهند بگویند، ای خداوندی که مالک مرگ و حیاتی! توانائیِ این را داری که دو ممات و دو حیات را برای ما تبدیل به سه ممات و سه حیات کنی و ما را بازگردانی تا در مقام جبران برآئیم.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - اعتراف کافران در قیامت، به دو بار مردن و دو بار زنده شدن خود با قدرت الهى (قالوا ربّنا أمتّنا اثنتین و أحییتنا اثنتین)

۲ - انسان، از آغاز آفرینش خود تا روز قیامت، برخوردار از دو مرگ و دو حیات (قالوا ربّنا أمتّنا اثنتین و أحییتنا اثنتین)

۳ - وجود عالم برزخ (عالم پس از دنیا و پیش از برپایى قیامت) و زنده شدن و مردن انسان ها در آن عالم * (قالوا ربّنا أمتّنا اثنتین و أحییتنا اثنتین) در این که مقصود از دو مردن و دو زنده شدن چیست؟ میان مفسران چند دیدگاه وجود دارد: مهم ترین آنها، دو نظریه است: ۱- زنده شدن در عالم برزخ و قیامت و مردن در دنیا و عالم برزخ; ۲- مرگ در آغاز تکوین انسان، پیش از دمیده شدن روح در وجود وى و مردن در پایان عمر و زنده شدن با دمیدن روح در انسان و زنده شدن در قیامت. این حقیقت در سوره «بقره» چنین یاد شده است: «و کنتم أمواتاً فأحیاکم ثمّ یمیتکم ثمّ یحییکم ثمّ إلیه ترجعون». برداشت یاد شده مبتنى بر دیدگاه نخست است.

۴ - مرگ و حیات، به قدرت خدا است. (ربّنا أمتّنا اثنتین و أحییتنا اثنتین)

۵ - انکار قدرت خداوند بر حیات مجدد انسان ها و برپایى قیامت از سوى کافران (قالوا ربّنا أمتّنا اثنتین و أحییتنا اثنتین فاعترفنا بذنوبنا) اعتراف کافران در روز قیامت به دو بار مردن و زنده شدن و نیز گنه کار بودن شان، نشانگر آن است که آنان در دنیا منکر توانایى خداوند بر احیاى مجدد انسان ها بودند. از این رو به خطاکار بودن شان اعتراف مى کنند.

۶ - اعتراف کافران لجوج و حق ناپذیر در قیامت به ربوبیت خداوند (قالوا ربّنا)

۷ - اعتراف کافران حق ناپذیر در قیامت، به گناهان خود پس از مشاهده قدرت الهى در آخرت (فاعترفنا بذنوبنا فهل إلى خروج من سبیل)

۸ - درخواست عاجزانه کافران و مشرکان، از خداوند براى رهایى خود از عذاب (فهل إلى خروج من سبیل)

۹ - در قیامت هیچ راه و روزنه نجات از عذاب الهى، براى کافران نخواهد بود. (فهل إلى خروج من سبیل) تنکیر «خروج» و «سبیل» براى نوعیت است; یعنى، کافران از تمامى راه هاى خروج و وسایل رهایى محروم اند.

۱۰ - یأس و ناامیدى شدید کافران حق ناپذیر، از نجات خویش از عذاب الهى (فهل إلى خروج من سبیل) مفسران بر این باوراند که چنین سخنى، از زبان کسانى صادر مى شود که یأس و ناامیدى بر وجود آنان چیره شده باشد.

موضوعات مرتبط

  • اقرار: اقرار به تعدد حیات ۱; اقرار به تعدد مرگ ۱; اقرار به ربوبیت خدا ۶; اقرار به گناه ۷
  • انسان: انسان ها در عالم برزخ ۳; تجدید حیات انسان ۵; تعداد زندگى انسان ۲; تعداد مرگ انسان ۲
  • حق: یأس حق ناپذیران ۱۰
  • حیات: حیات برزخى ۳; منشأ حیات ۱، ۴
  • خدا: آثار قدرت خدا ۷; درخواست از خدا ۸; مکذبان قدرت خدا ۵; نقش قدرت خدا ۱، ۴
  • خود: اقرار علیه خود ۷
  • عذاب: درخواست نجات از عذاب ۸
  • قیامت: مکذبان قیامت ۵
  • کافران: اقرار اخروى کافران ۱، ۶، ۷; تجدید حیات کافران ۱; تجدید مرگ کافران ۱; حتمیت عذاب اخروى کافران ۹، ۱۰; درخواست کافران ۸; عذاب کافران ۱۰; یأس کافران ۱۰
  • مرگ: مرگ در عالم برزخ ۳; منشأ مرگ ۱، ۴
  • مشرکان: درخواست مشرکان ۸

منابع