الفرقان ٣٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند».

|و پيامبر گويد: پروردگارا! قوم من اين قرآن را رها كردند
و پيامبر [خدا] گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها كردند.»
در آن روز رسول (به شکوه از امت در پیشگاه رب العزّه) عرض کند: بارالها (تو آگاهی که) امّت من این قرآن را به کلّی متروک و رها کردند.
و پیامبر [درقیامت] می گوید: پروردگارا! همانا قوم من این قرآن را متروک گذاشتند!
پيامبر گفت: اى پروردگار من، قوم من ترك قرآن گفتند.
و پیامبر گوید پروردگارا قوم من این قرآن را وانهادند
و پيامبر گويد: پروردگارا، قوم من اين قرآن را كنار نهاده و فروگذاشتند.
و پیغمبر (شکوه‌کنان از کیفیّت برخورد مردمان با قرآن) عرض می‌کند، پروردگارا! قوم من این قرآن را (که وسیله‌ی سعادت دو جهان بود) رها و از آن دوری کرده‌اند (و از ترتیل و تدبّر و عمل بدان غافل شده‌اند).
و پیامبر گفت: «پروردگارم! قوم من بی‌گمان این قرآن را بس دور و مهجور گرفتند.»
و گفت پیمبر پروردگارا همانا قومم برگرفتند این قرآن را ترک‌شده‌


الفرقان ٢٩ آیه ٣٠ الفرقان ٣١
سوره : سوره الفرقان
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَهْجُوراً»: متروک. رها شده. مراد از ترک قرآن، دوری گزیدن از: شنیدن و اندیشیدن، عمل به احکام حلال و حرام آن، در اصول و فروع دین حاکم کردن و داوری بردن بدان، درمان دل و درون خود را از قرآن خواستن، و بالاخره عقائد و عبادات و اخلاق از آن آموختن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - شکوه پیامبر(ص) به پیشگاه خداوند از مردم عصر خویش (کافران شهر مکّه)، به خاطر متروک و مهجور ساختن قرآن کریم (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) در این که شکوائیه پیامبر(ص) در این دنیا است و یا در آخرت؟ دو نظریه میان مفسران وجود دارد. برداشت یاد شده مبتنى بر دیدگاه اول است که مطابق نظر بیشتر مفسران مى باشد. گفتنى است واژه «مهجور» به معناى متروک ورها شده است.

۲ - شکوه پیامبر(ص) به پیشگاه خداوند در قیامت، از مردم عصر خویش به خاطر متروک و مهجور ساختن قرآن (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)

۳ - قرآن کریم، آن چنان که شایسته آن بود در میان مسلمانان صدراسلام (نیمه اول بعثت)، مورد بهره بردارى قرار نگرفت و حق آن ادا نشد. (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)

۴ - مهجور ساختن و خارج کردن قرآن از صحنه زندگى، عملى است که مورد شکوه پیامبر(ص) در پیشگاه خداوند قرار خواهد گرفت. (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا)

۵ - مسلمانان، وظیفه دار به صحنه آوردن و فهم صحیح قرآن و عمل به تعالیم آن. (یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) تردیدى نیست که مهجور و متروک ساختن قرآن، مربوط به ظاهر آن نیست; بلکه مقصود، تأمل نکردن در معارف آن و نشناختن و عمل نکردن به تعالیم آن است. از این رو آیات بسیارى از قرآن، انسان ها را به تفکر در قرآن و عمل به آموزه هاى آن، فرا خوانده است.

۶ - قرآن، کتابى است با عظمت و مؤمنان وظیفه دار حراست از حرمت و منزلت آن (و قال الرسول یربّ إنّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجورًا) برداشت فوق، از اسم اشاره «هذا» در «هذا القرآن» - که بر تعظیم و تفخیم دلالت دارد - استفاده شده است.

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
  • قرآن: آثار اعراض از قرآن ۱، ۲; احترام به قرآن ۶; اعراض از قرآن ۳; اهمیت فهم قرآن ۵; اهمیت قرآن ۴، ۵; تاریخ قرآن ۳; سرزنش اعراض از قرآن ۴ ; عظمت قرآن ۶; عمل به قرآن ۵; محافظت از قرآن ۶
  • کافران مکه: شکایت از کافران مکه ۱
  • مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۶
  • محمد(ص): شکایت محمد(ص) ۱، ۲، ۴
  • مردم: شکایت از مردم صدراسلام ۲
  • مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۵; مسلمانان صدراسلام و قرآن ۳

منابع