روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۷۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

روي زرعه و عثمان بن عيسي عن سماعه قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَحْفِرَ اَلْبِئْرَ فِي دَارِهِ أَوْ فِي أَرْضِهِ فَقَالَ أَمَّا مَا حَفَرَ فِي مِلْكِهِ فَلَيْسَ عَلَيْهِ ضَمَانٌ وَ أَمَّا مَا حَفَرَ فِي اَلطَّرِيقِ‏ أَوْ فِي غَيْرِ مِلْكِهِ فَهُوَ ضَامِنٌ لِمَا يَسْقُطُ فِيهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۴۷

سماعة بن مهران گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى در خانه يا زمين خود، چاهى حفر كرده، فرمود: چنانچه در زمين خود بوده است، پس بر او ضمانى نيست، و لكن اگر در راه مردم يا در غير زمين خود بوده است، پس او ضامن آنچه يا آن كس كه در او افتد ميباشد.