روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۰۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي عبد الله بن ميمون عن ابي عبد الله عن ابيه ع قال :

أُتِيَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ بِرَجُلٍ قَدْ ضَرَبَ رَجُلاً حَتَّى اِنْتَقَصَ مِنْ بَصَرِهِ فَدَعَا بِرِجَالٍ مِنْ أَسْنَانِهِ ثُمَّ أَرَاهُمْ شَيْئاً فَنَظَرَ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ بَصَرِهِ فَأَعْطَاهُ دِيَةَ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ بَصَرِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۲

عبد اللَّه بن ميمون گويد: امام صادق از پدرش عليهما السلام روايت كرد كه نزد امير مؤمنان عليه السّلام مردى را آوردند كه ديگرى او را چنان زده بود كه ديد چشمش كم شده بود، حضرت از همسالان او چند تن را گرد آورد و ديد او را با آنها مقايسه كرد و كم بود آن را نسبت بآنان معيّن فرمود و ديه آن نقص را چنين سنجيد و معلوم فرمود.