روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۸۳
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْحُكْمِ بِالْقُرْعَة
روي الحسن بن محبوب عن جميل عن فضيل بن يسار عن ابي عبد الله ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۸۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۸۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۸
حسن بن محبوب از جميل، از فضيل بن يسار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده گويد: از آن حضرت پرسيدم كودكى بدنيا آمده كه نه آلت مردان را دارد و نه آلت زنان (در مسأله ارث چه بايد كرد سهم پسر مىبرد يا سهم دختر) فرمود: امام قرعه مىكشد و بر يك تير
«عبد اللَّه» مىنويسد و بر تير ديگر «امة اللَّه» (عبد يعنى غلام، امه يعنى كنيز) آنگاه حاكم يا هر كس كه مسئول كشيدن قرعه است مىگويد: «اللّهم أنت اللَّه لا إله إلّا أنت عالم الغيب و الشّهادة أنت تحكم بين عبادك فيما كانوا فيه يختلفون، بيّن لنا أمر هذا المولود حتّى يورث ما فرضت له في كتابك»
يعنى: «خداوندا، تو معبودى و معبودى جز تو نيست، آگاه از نهان و پيدا توئى، ميان بندگانت در آنچه اختلاف دارند تو خود حكم كن و براى ما امر اين نوزاد را روشن ساز تا آنچه از ارث در كتابت براى او معيّن كردهاى ببرد». سپس آن دو تير را با تيرهاى ديگر درهم كنند (براى اينكه شناخته نشود) و بگردانند پس هر كدام كه خارج شد بر اساس آن، نوزاد ارث مىبرد.