روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

روي محمد بن قيس عن ابي جعفر ع قال :

وَ قَضَى‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فِي اِمْرَأَةٍ تُوُفِّيَ عَنْهَا زَوْجُهَا وَ هِيَ حُبْلَى فَوَلَدَتْ قَبْلَ أَنْ تَنْقَضِيَ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ وَ عَشَرَةُ أَيَّامٍ‏ فَتَزَوَّجَتْ فَقَضَى أَنْ يُخَلِّيَ عَنْهَا ثُمَّ لاَ يَخْطُبَهَا حَتَّى يَنْقَضِيَ آخِرُ اَلْأَجَلَيْنِ‏ فَإِنْ شَاءَ أَوْلِيَاءُ اَلْمَرْأَةِ أَنْكَحُوهَا إِيَّاهُ وَ إِنْ شَاءُوا أَمْسَكُوهَا فَإِنْ أَمْسَكُوهَا رَدُّوا عَلَيْهِ مَالَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۲

محمّد بن قيس گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: امير مؤمنان عليه السّلام در مورد زنى كه در حال حمل شوهرش را از دست داده بود و پيش از گذشتن چهار ماه و ده روز از حمل فارغ گشته و شوهر كرده بود، حكم فرمود: مرد زن را رها كند تا مدّت تمام شود، آنگاه اگر اختيار داران خواستند ميتوانند آن زن را بزوجيّت آن مرد به عقد جديد در آورند و اگر نخواستند وى را نگهدارند و بوى ندهند، و چنانچه مرد مهرى پرداخته است بدو بازگردانند.